---

چکیده : مقدمه وهدف : پلاستی نیشن یک تکنیک بی نظیر جهت نگهداری بافتهاست که در سال ۸۵-۱۹۷۸ به وسیله گونتر وان هاگنز ابداع شد. در مطالعـات گذشته پلاستی نیشن جنین به صورت بدن کامل و با پلیمر سیلیکون انجام گرفته است. هدف از انجام این پژوهش پلاستی نیشن جنین های سقط شده ۵-۵/۳ ماهه انسان به صورت بدن کامل و با استفاده از پلیمر رزین بود . مواد و روش کار: این یک مطالعه تجربی کاربردی است که در سال ۱۳۸۲ در گروه علوم تشریحی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان اجرا شد . برای انجام آن تعداد ۱۲ عدد جنین انسان پلاستینه گردید . اولین مرحله پلاستی نیشن یا فیکساسیون به روش غوطه ورسازی در فرمالین ۱۰ درصد و به مدت یک ماه انجام گرفت. سپس جنینهای تیره رنگ به وسیلـــــه روش غوطه ورسازی در آب اکسیژنه رقیق شفاف گردیدند. آبگیری با استون سرد و چربی گیری با استون گرم انجام و پس از تزریق پلیمر به فضاهای آناتومیک نظیر جمجمه و شکم مرحله اشباع تحت فشار با پلیمر رزین انجام شد . در آخرین مرحله از پلاستی نیشن یا فاز پرداخت ، چروکیدگی مختصری که در مرحله اشباع اتفاق افتاده بود با تزریق مجدد پلیمر و ایجاد فشار مثبت به فضاهای آناتومیک اصلاح گردید . اطلاعات حاصل به وسیله نرم افزار SPSS و آزمون مان ویتنی و تی آنالیز گردید . یافته ها : نمونه های پلاستینه شده در این پژوهش با نمونه های پلاستینه شده در مطالعات قبل با تکنیک پلیمر سیلیکون از نظر استحکام و انعطاف پذیری مقایسه گردید . از نظر استحکام تفاوتی بین نمونه های موجود در دو گروه پلاستینه شده با رزین و سیلیکون وجود نداشت، ولی انعطاف پذیری در نمونه های این مطالعه ( گروه رزین ) بطور معنی داری بیشتر از گروه پلاستینه شده با سیلیکون بود( ۰۵/۰ p< ). این افزایش انعطاف پذیری به دلیل اضافه نمودن مقدار ۵۰ سی سی گلیسیرین به ازای هر لیتر پلیمر بوده است . نتیجه گیری: تطبیق برخی از مراحل رشد جنین از دیدگاه پزشکی قانونی در جنین های سقط شده انجام گردید و بدین ترتیب مجموعه ای مشتمل بر ۱۲ جنین پلاستینه شده با تعاریف مشخص رشد از دیدگاه پزشکی قانونی تهیه گردید . جنینهای پلاستینه شده در امر آموزش گروههای مختلف پزشکی مؤثر بوده و نیاز به نمونه های مرطوب را کاهش می دهند. در نهایت پلیمر رزین باعث تولید نمونه هایی طبیعی ، با دوام ، بدون بوی آزار دهنده و ارزان تر از سیلیکون گردید. واژه های کلیدی: پلاستی نیشن ، جنین، پلیمر

---

مقدمه و هدف: مطالعات اخیر نشان داده است که جنین های پستانداران در مرحله پیش از لانه گزینی در معرض مخلوطی از فاکتورهای رشدی قرار دارند که به وسیله سلول های فولیکول، سلول های پوششی لوله رحم و رحم ترشح می شوند. گیرنده های مربوط به فاکتورهای فوق در سطح جنین نیز به اثبات رسیده است. کشت آزمایشگاهی جنین های انسان و حیوانات مختلف در محیط های کشت فاقد فاکتورهای رشد باعث ایجاد مشکلات زیادی در تکامل جنین هم در کوتاه مدت و هم بلند مدت می شود. یکی از فاکتورهای فوق، فاکتور مهار کننده لوسمیایی می باشد. هدف از انجام این تحقیق تعیین اثرات فاکتور فوق بر میزان تکامل جنین موش در مرحله پیش لانه گزینی جنین در شرایط آزمایشگاه بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی موش های ماده از نژاد ان ماری ۸ـ۶ هفته، به ترتیب با تزریق ۱۰ واحد هورمونPMSG و ۴۸ ساعت بعد تزریق ۱۰ واحد هورمون گنادوتروپین جفتی انسان به صورت داخل صفاقی جهت تحریک تخمک گذاری آماده شدند. سپس ۴۸ ساعت پس از جفت گیری با موش های نر، جنین های دو سلولی آنها جمع آوری شده و در دو گروه کنترل و تیماری به مدت ۷۲ ساعت در داخل انکوباتور کشت داده شدند. محیط کشت گروه کنترل محیطHTF و گروه تیماری محیط HTF به اضافه ۱۰۰۰ واحد در میلی لیتر فاکتور مهار کننده لوسمیایی بود. در طی زمان کشت جنین ها از نظر تکاملی در زیر میکروسکوپ معکوس ارزیابی شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری تی دانشجویی تحلیل گردید. یافته ها: میزان مورولاها و بلاستوسیست های به دست آمده در گروه تیماری در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود، هر چند که این افزایش از نظر آماری معنی داری نبود. لیکن درصد بلاستوسیست های خارج شده از لایه شفاف در گروه تیماری به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: فاکتور مهار کننده لوسمیایی تاثیر چندانی بر تکامل جنین در مراحل اولیه تکامل تا قبل از مورولا ندارد، اما اثرات مثبتی بر سرعت تبدیل مورولا به بلاستوسیست و خروج بلاستوسیست ها از زونا دارد.

---

زمینه و هدف: یکی از عوامل تهدید کننده سلامت انسان‌ها در قرن اخیر آلودگی هوا می‌باشد. مهم‌ترین آلاینده هوا در شهرهای بزرگ ذرات ‌معلق است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین ذرات‌معلق محیط و سقط جنین خود به خودی سه ماهه اول بارداری بود. روش‌ بررسی: این پژوهش موردـ شاهدی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۱۴۸ سقط جنین(گروه مورد) و ۱۴۸ خانم باردار سالم(گروه شاهد) انجام شد. از مناطق ۲۲ گانه تهران، ۱۰ بیمارستان به طور تصادفی انتخاب شدند. افراد مورد مطالعه به روش نمونه‌گیری در دسترس از بیمارستان‌های منتخب جمع‌آوری شدند. غلظت ذرات معلق به وسیله ایستگاه‌های شرکت کنترل کیفیت هوا و سازمان محیط زیست تهران سنجش می‌شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی، مجذور کای و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: متغیرهای سن، سن همسر، سن اولین زایمان، میزان تحصیلات، متوسط درآمد خانوار، نوع و فاصله با زایمان قبلی، سابقه سقط قبلی، پاریتی، شاخص توده بدن، مدت زمان اقامت در تهران، مدت زمان کاری و مدت زمانی که در طی روز بیرون از منزل سپری می‌شد، در دو گروه همسان بودند(۰۵/۰p>). میانگین غلظت ذرات معلق محیط در گروه مورد(۲۲/۳۹±۴/۹۴ میکروگرم بر متر مکعب) به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه شاهد(۵۵/۲۲±۵۴/۸۳ میکروگرم بر متر مکعب) بود(۰۰۱/۰>p). مشخص شد میان سن حاملگی و غلظت ذرات معلق محیط ارتباط آماری معکوسی وجود دارد(۰۵/۰p>). نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد که میان غلظت ذرات معلق محیط و وقوع سقط خود به خودی جنین ارتباط وجود دارد.

---

زمینه و هدف : از موارد نیاز به ذخیره سازی انجمادی می‌توان به نگهداری جنین‌ها، جلوگیری از چند قلوزایی و کسب نتایج موفق‌تر بعد از برگشت فیزیولوژی رحم به سیکل طبیعی اشاره کرد. هدف این مطالعه ارزیابی میزان بقاء، باروری و تکامل تخمک و جنین پس از انجماد شیشه‌ای با استفاده از کرایوتاپ و غلظت‌های اندک ضدیخ درمحلول انجمادی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی تخمک‌های منجمد شده موش‌های نژاد C۵۷Bl/۶ با محلول‌های۵/۷، ۱۰ و۱۲ درصد محلول انجماد شیشه ای بارور شده و میزان تکامل آنها تا جنین دو سلولی ثبت شد. پس از انجماد شیشه‌ای جنین‌ها، آنها را تا بلاستوسیست کشت داده و میزان تکامل در هر مرحله ثبت شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و ال‌اس‌دی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در گروه‌های تخمک‌های منجمد شده با محلول ۵/۱۲ و ۱۵ درصد نتایج با یکدیگر و با گروه کنترل مشابه بود. در جنین‌های منجمد شده با محلول۱۰، ۵/۱۲ و ۱۵ درصد نتایج با هم و با گروه کنترل مشابه بود. نتایج حاصل از انجماد با محلول ۵/۷ درصد در همه گروه‌ها، نتایج ضعیفی بود. نتیجه‌گیری: انجماد شیشه‌ای تخمک و جنین با استفاده ازکرایوتاپ، کاهش غلظت ضدیخ را تا محلول‌های۱۰ و ۵/۱۲ درصد به جای محلول ۱۵، امکان‌پذیر می‌کند و می‌تواند گامی‌ در جهت بهینه کردن پروتکل متداول به شمار آید.

---

چکیده زمینه و هدف: تشخیصدقیقوبهموقع پارگی پیش از موعد پرده‌های جنینی درکاهشمرگومیر نوزادومادرنقشاساسیدارد. هدف این مطالعه تعیین ارزش تشخیصی غلظت لاکتات مایع واژن در پارگی پیش از موعد پرده‌های جنینی در زنان باردار بود. روش بررسی:در این مطالعه تشخیصی٩۰خانم باردار با حاملگی تک قلو و سن حاملگی ۴۱-۲۰ هفته وارد مطالعه شدند که به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول شامل زنان باردار با پارگی پیش از موعد پرده‌های جنینی و گروه دوم شامل زنان باردار با پرده‌های جنینی سالم بودند. جهت تأیید یا رد پارگی پیش از موعد پرده‌های جنینی در هردو گروه از آزمون اسپکولوم، فرن و نیترازین استفاده شد، هم‌چنین آزمون غلظت لاکتات مایع واژن به روش رنگ سنجی آنزیمی به وسیله دستگاه دستی لاکتات پرو انجام شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری من ویتنی، مجذور کای، تست دقیق فیشر و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: حد آستانه‌ای غلظت لاکتات ۶/۴ میلی‌مول بر لیتر برای آزمون مثبت با حساسیت ۶/۹۵ درصد، ویژگی ۸/۹۷ درصد، صحت آن ۶/۹۶ درصد، ارزش پیش‌گویی مثبت ۷/۹۷ درصد و ارزش پیش‌گویی منفی۶/۹۵ درصد به دست آمد. نتیجه‌گیری: آزمون غلظت لاکتات مایع واژن یک آزمون معتبر با حساسیت و ویژگی بالا برای تشخیص پارگی پیش از موعد پرده‌های جنینی در زنان باردار با پارگی پیش از موعد پرده‌های جنینی می‌باشد. واژه‌هایکلیدی:پارگیزودرس،پرده‌هایجنینی، مایع واژن، غلظت لاکتات

---

چکیده زمینه و هدف: میزان بالایی از مرگ و میر حوالی زایمان در رابطه با وزن هنگام تولد و مشکلات ناشی از آن است. بنابراین تخمین وزن جنین در اداره لیبر و زایمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هدف این مطالعه بررسی مقایسه وزن تخمینی جنین در سونوگرافی بر اساس دور شکم و طول فمور با وزن هنگام تولد در خانمهای باردار بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی در بیمارستان امام خمینی(ره) اهواز بر روی۶۰۰ خانم باردار تک قلوی مراجعه کننده جهت مراقبت‌های بارداری در طی ۷۲ ساعت قبل از زایمان درسال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۱ انجام شد. اطلاعات بیمار شامل؛ سن بارداری، سابقه بیماری‌های قبلی، وزن تخمینی جنین قبل از تولد بر اساس دور شکم و طول فمور و براساس معادله‌ی Hadlock و نیز وزن واقعی نوزاد در پرسشنامه ثبت گردید. در صورت عدم زایمان در طی۷۲ ساعت بیمار از مطالعه خارج شد. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مجذور کای جهت مقایسه نسبت‌ها استفاده شد. یافته‌ها: ضریب همبستگی پیرسون بین وزن تخمینی قبل از تولد و وزن واقعی زمان تولد ۸۷۸/۰، در گروه وزنی زیر۲۵۰۰ گرم ۸۸۸/۰، درگروه وزنی بین۲۵۰۰ تا ۴۰۰۰ گرم ۸۱۶/۰ و در گروه با وزن بیش از ۴۰۰۰ گرم ۳۹۹/۰ محاسبه شد. میانگین اختلاف مطلق وزن تخمینی قبل از تولد به وزن واقعی پس از تولد در مجموع ۹۶/۱۷۴ گرم محاسبه شد. میانگین اختلاف وزن تخمینی با وزن واقعی پس از تولد در گروه SGA(کوچک نسبت به سن حاملگی)، ۸۸/۱۷۲ گرم، گروه نوزادان با وزن بین۴۰۰۰-۲۵۰۰ گرم ۲۹/۱۷۵ گرم و در وزن بالای۴۰۰۰ گرم، ۴۶/۲۱۳ گرم محاسبه شد. نتیجه‌گیری: اعتبار سونوگرافی طی۷۲ ساعت قبل از زایمان برای جنین‌های با وزن زیر۴۰۰۰ گرم قابل قبول و برای جنین‌های با وزن بیشتر از۴۰۰۰ گرم نسبتاً ضعیف بود. واژه‌های کلیدی: وزن تخمینی جنین، وزن واقعی پس از تولد، سونوگرافی

---

چکیده مقدمه و هدف : گیاه پنج انگشت به عنوان یک گیاه دارویی برای درمان اختلالات تولید مثلی زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از این مطالعه، اثر عصاره هیدروالکلی گیاه پنج انگشت بر هسیتومورفولوژی جفت در مدل موش صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد ۴۰ رت آبستن به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. یک گروه کنترل فقط آب مقطر دریافت کرده و سه گروه تجربی در روزهای ششم تا هفدهم آبستنی، به صورت داخل صفاقی با دوزهای ۲۵، ۵۰ و ۷۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه پنج انگشت، تیمار شدند. در روز ۱۸ آبستنی نیمی از حیوانات هر گروه پس از بیهوشی با کلروفرم آسان کشی شدند. جنین و جفت خارج و مطالعات هیستومورفولوژیکی شامل وزن جفت، قطر، ضخامت و همچنین نسبت وزن جفت به جنین ثبت شد. در مورد بقیه حیوانات، پس از انجام زایمان، نوزادان حاصله شمارش شد و میزان زنده‌مانی آنها در طی روزهای۵، ۱۵،۲۵ و ۴۲ پس از تولد محاسبه گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه آنالیز شد. یافته‌ها: تیمار با ۵۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه پنج انگشت، تعداد و اندازه سلول‌های غول پیکر تروفوبلاستی را کاهش و تعداد سلول‌های گلیکوژن دار تروفوبلاستی را افزایش داد. تیمار با ۷۵میلی‌گرم بر کیلوگرم، پرخونی گسترده‌ای را در ناحیه لابیرنتی جفت ایجاد کرد. به علاوه، تعداد نوزادان به طور قابل توجهی در روزهای ۵،۱۵،۲۵ و۴۲ روز پس از تولد کاهش یافت. نتیحه‌گیری: عصاره گیاه پنج انگشت باعث تغییر در ساختار بافتی جفت شده و ممکن است عملکرد طبیعی آن را دچار اختلال کند. بنابراین، پیشنهاد می‌شود در مصرف خوراکی و یا دارویی این گیاه، خصوصاً در زنان باردار احتیاط لازم صورت گیرد.

---

چکیده زمینه و هدف: عدسی را می‌توان مهم‌ترین ساختار بینایی در تنظیم نور ورودی به شبکیه به حساب آورد. ایجاد هر گونه نقص یا تأخیر در تکامل عدسی منجر به ایجاد نقص درعملکرد سیستم بینایی می‌شود. هدف از این مطالعه تغییرات ایجاد شده به وسیله داروی لتروزول در ناحیه عدسی چشم جنین‌هایی که مادران آنها در طول بارداری لتروزول مصرف کرده‌اند مورد بررسی قرار می‌گیرد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۲۰ سر موش ‌باردار آزمایشگاهی نژاد ویستار به سه گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل با آب شرب شهری و گروه‌های آزمایشی با آب حاوی داروی لتروزول و به ترتیب دوزهای ۰۱/۰، ۰۲/۰؛ ۰۴/۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت محلول در آب تیمار شدند. روزانه داروی لتروزول را از روز دهم بارداری به صورت خوراکی دریافت کرد‌ه‌اند و در روز شانزدهم بارداری جنین‌ها از شکم خارج شدند. سر جنین‌ها جدا و مراحل پردازش بافتی، برش‌گیری و رنگ‌آمیزی به روش هماتوکسیلین ـ ائوزین انجام شد. ناحیه عدسی آنها به وسیله میکروسکوپ نوری و نرم‌افزار موتیک مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه‌ بین آزمودنی و آزمون تعقیبی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در گروه‌های آزمایشی با دوزهای ۰۱/۰، ۰۲/۰؛ میلی‌گرم بر کیلوگرم باعث کاهش قطر عدسی نسبت به گروه کنترل می‌شود و در گروه آزمایشی میلی‌گرم بر کیلوگرم ۰۴/۰ عدسی تشکیل نمی‌شود ‌‌ نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که مصرف داروی لتروزول در زمان بارداری منجر به نقص در تکامل سیستم بینایی جنین به ویژه در قسمت عدسی می‌شود.

---

زمینه و هدف: کادمیوم توکسینی است که سبب کاهش توانایی تولید مثل در انسان می‌گردد. آنتی اکسیدان‌های مختلف اثرات تخریبی سموم را از بین می‌برند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی لیکوپن و الاژیک اسید بر سمیت القاء شده به وسیله کادمیوم کلراید بر بافت گناد نوزادان موش صحرایی در دوران بارداری بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد ۳۰ سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار تهیه و در وضعیت استاندارد نگهداری شدند. موش‌های ماده جهت عمل جفت‌گیری در کنار موش‌های نر قرار گرفتند. پس از مشاهده پلاک واژینال، موش‌های باردار به صورت تصادفی به ۵ گروه ۶ تایی تقسیم شدند. گروه اول(سالم)، موش‌های صحرایی که از روز ۱۳ بارداری روزانه ۵/۰ میلی‌لیتر آب مقطر و گروه دوم(کنترل)، سوم، چهارم و پنجم پس از تزریق داخل صفاقی کادمیوم کلراید به میزان ۵/۱ میلی‌گرم بر کیلوگرم به ترتیب به آنها آب مقطر، الاژیک اسید(۱۰میلی‌گرم بر کیلوگرم)، لیکوپن (۲۰میلی‌گرم بر کیلوگرم) و الاژیک اسیدـ لیکوپن تا پایان دوره بارداری به صورت خوراکی داده شد. پس از زایمان طبیعی، نوزادان با اتر بیهوش و گنادها خارج و به محلول فرمالین منتقل شدند. پس از انجام مراحل بافت‌شناسی با رنگ هماتوکسیلین ائوزین رنگ‌آمیزی شده و مطالعه‌های هیستومورفومتریک به وسیله میکروسکوپ نوری انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی، سرتولی، لایدیگ و تعداد لوله‌های اسپرم‌ساز در گروه کنترل مثبت در مقایسه با گروه‌های دیگر که تحت درمان با الاژیک اسید و گروه درمان توأم لیکوپن ـ الاژیک اسید بوده کاهش نشان می‌دهد که از نظر آماری معنی‌دار می‌باشد(۰۵/۰p<). میانگین قطر لوله‌های اسپرم‌ساز در گروه کنترل مثبت در مقایسه با گروه‌های دیگر که تحت درمان با الاژیک اسید و گروه درمان توأم لیکوپن‌ـ الاژیک اسید بوده کاهش نشان می‌دهد، ولی از نظر آماری معنی‌دار نمی‌باشد. میانگین قطر و تعداد فولیکول‌های بدوی در گروه کنترل مثبت در مقایسه با گروه‌های دیگر که تحت درمان با الاژیک اسید و گروه درمان توأم لیکوپن‌ـ الاژیک اسید بوده افزایش نشان می‌دهد که از نظر آماری معنی‌دار می‌باشد(۰۵/۰p<). نتیجه گیری: الاژیک اسید و درمان توأم لیکوپن ـ الاژیک اسید می‌توانند اثرات سمی ‌کادمیوم کلراید را کاهش دهند و روند تکثیر سلول‌های جنسی را بهبود بخشند.

---

زمینه و هدف: آرژنین با تنظیم فعالییت های بیولوژیکی مغز نقش مهمی در کاهش استرس داد. امروزه استرس را بیماری قرن می‌دانند که مشکلات فراوانی را ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات حمایتی آرژنین بر بافت مغز جنین‌های مادران تحت استرس بود.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۲۰ سر موش صحرایی باردار از نژاد ویستار با وزن ۲۵۰ـ۲۰۰ گرم به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه با و بدون استرس که از روز ۵ بارداری تا روز ۲۰ بارداری ۲۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن  به روش داخل صفاقی آرژنین دریافت کردند.  گروه کنترل)تحت استرس( و شاهد)بدون استرس( دو میلی‌لیتر نرمال سالین دریافت کردند. سپس در روز ۲۰ بارداری موش‌های با کتامین) ۱۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم( بیهوش و پس از سزارین جنین‌ها خارج شده و وزن شدند. بیست و پنج  مغز جنین از هر گروه برای انجام و ضخامت پیشین مغز، هیپوکامپ و حجم مغز و تعداد ۲۵ مغز دیگر برای اندازه‌گیری میزان نیتریک اکساید استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ آماری آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان نیتریک اکساید در گروه تحت استرس با آرژنین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری داشت(۰۵/۰>p). میانگین ضخامت قشر پیشین مغز و تشکیلات هیپوکامپ در گروه تحت استرس در مقایسه با گروه بدون استرس کاهش نشان داد ولی معنی‌داری نبود(۰۵/۰<p). میانگین  وزن جنین‌ها وحجم مغز آنها در گروه تحت استرس در مقایسه با گروه بدون استرس کاهش معنی‌داری داشت (۰۵/۰>p).

نتیجه‌گیری: آرژنین با کاهش میزان استرس اکسیداتیو در مادران باردار تحت استرس می‌تواند از تغییرات مغز جنین‌ها و وزن آنها جلوگیری کند.

---

زمینه و هدف: نانوتکنولوژی یک حوزه تحقیقاتی جدید همراه با کاربرد­های گسترده در مدیریت سرطان می­باشد. از میان نانوذرات فلزی مختلف، نانوذرات نقره به دلیل دارا بودن پتانسیل ضد توموری بالا، در درمان بسیاری از سرطان­ها استفاده شده است. علی­رغم مزایای بالقوه این نانوذرات، میزان تأثیر آن­ها بر روی سلول­های نرمال به یک چالش تبدیل شده است. علاوه بر این، تا کنون اثرات ضد سرطانی آن­ها  بر روی سلول­های ۵۶۳۷ سرطان مثانه به خوبی مشخص نشده است. هدف از این مطالعه تعیین و بررسی اثرات ضد سرطانی نانوذرات نقره بر میزان بقای سلول­های توموری ۵۶۳۷ سرطان مثانه در مقایسه با سلول‌های نرمال کلیه جنینیHEK-۲۹۳ بود.
 
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال ۱۴۰۰ انجام شد، بقای سلول­های ۵۶۳۷ سرطان مثانه و سلول­های نرمال کلیه جنینی(HEK-۲۹۳) ۲۴ ساعت پس از تیمار با نانوذرات نقره ۵۰ـ۳۰ نانومتری با غلظت­های(۱۲۵ـ ۰ میکروگرم بر میلی‌لیتر) به وسیله آزمایش MTT(دی متیل تیازول‌ـ دی فنیل تترازولیوم بروماید) بررسی گردید. هم‌چنین تغییرات مورفولوژیکی به وسیله میکروسکوپ نوری ارزیابی شد. سطح بیان ژن  VEGFA و میزان مهاجرت سلولی به ترتیب با روش­های واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی و تست خراش مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌‌های آماری آماری شاپیرو ویلک، آنالیز  واریانس یک طرفه و دو طرفه، تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته­ها: نتایج این مطالعه نشان می­دهد که کاهش میزان بقاء در سلول­های ۵۶۳۷ و HEK-۲۹۳ پس از تیمار با نانوذرات نقره به صورت وابسته به دوز بوده، که این کاهش در سلول­های توموری ۵۶۳۷ به صورت قابل توجهی بیشتر از سلول­های نرمال HEK-۲۹۳ بوده است(۰۵/۰ > p). علاوه بر این، تیمار با غلظت­های ۵۰ و ۶۰ میکروگرم بر میلی‌لیتر نانوذرات نقره منجر به کاهش قابل­توجه در بیان ژن VEGFA (۰۵/۰ > p) و مهار مهاجرت سلول­های ۵۶۳۷ سرطان مثانه گردید(۰۰۱/۰ > p).
 
نتیجه­گیری :نانوذرات نقره می­توانند بقای سلول­های ۵۶۳۷ سرطان مثانه و سلول­های نرمال HEK-۲۹۳ را کاهش دهند، به طوری که اثرات مهاری آن­ها بر بقای سلول‌های توموری ۵۶۳۷ نسبت به سلول­های نرمال به طور قابل توجهی بیشتر می­باشد. هم‌چنین نانوذرات نقره سبب کاهش مهاجرت سلول­های ۵۶۳۷ سرطان مثانه نیز می­شوند.
 
 

---

زمینه و هدف: تراتوم ساکروکوکسیژیال(SCT) یکی از شایع ترین نئوپلاسم‌هایی است که در دوران بارداری تشخیص داده می‌شود. تراتوم ساکروکوکسیژیال از نظر موقعیت مکانی ضایعه به چهار نوع طبقه‌بندی می‌شود. تومورهای نوع ۴ معمولاً در دوران پس از زایمان تشخیص داده شده و پتانسیل بالاتری برای بدخیمی دارند. هدف از این مطالعه گزارش یک مورد تشخیص قبل از تولد تراتوم ساکروکوکسیژیال بود.

گزارش مورد: بیمار خانم ۴۰ ساله با حاملگی دوم بوده که بدون هیچ علامتی در سونوگرافی غربالگری روتین سه ماهه دوم، یک ضایعه کیستیک در شکم جنین داده شد و به دلیل این ضایعه در سن حاملگی ۲۱ هفته و ۵ روز به مرکز ما ارجاع شد. در سونوگرافی انجام شده در این مرکز یک ضایعه به ابعاد(۵/۳۹ * ۳/۱۴ * ۶۲/۸ میلی‌متر) در لگن جنین قدام ساکروم تشخیص داده شد، رشد تومور و نارسایی  قلب جنین با سونوگرافی سریال پیگیری شد. سزارین در هفته ۳۹ بارداری به دلیل سزارین قبلی بودن مادر انجام و عمل جراحی نوزاد در ۷۲ ساعت بعد از تولد با موفقیت انجام شد. جواب پاتولوژی تراتوم سیستیک  بالغ گزارش شد و پیگیری‌های کنترل، رشد طبیعی و سالم کودک را نشان داد. با توجه به نادر بودن این اختلال و توانایی تشخیص زود هنگام آن در سونوگرافی، پیگیری و درمان بیماری در بهترین زمان میسر و از عوارض آن جلوگیری شد.

نتیجه‌گیری: ارزیابی سونوگرافی قبل از تولد هم در تشخیص و هم در مانیتورینگ رشد تومور به منظور تشخیص عوارض پریناتال مانند نارسایی قلب و هیدروپس جنین مهم است. این ارزیابی‌های قبل از تولد می‌تواند تشخیص دقیق و درمان مناسب را به دنبال داشته باشد.