سید اسلام حصار، فریبرز نیکدل، شیرعلی خرامین،
دوره ۱۹، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: درمان شناختی رفتاری، نوعی رواندرمانی است که به بیماران کمک میکند تا به درک افکار و احساساتی که بر روی رفتارشان تأثیر میگذارد، نایل گردند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تکنیکهای شناختی ـ رفتاری بر تعلل، استرس، اضطراب و افسردگی دانشآموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان بهمئی میباشد.
روش بررسی: روش تحقیق حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با دو گروه میباشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر رشته تجربی شهرستان بهمئی در سال تحصیلی ۹۲ـ۱۳۹۱ میباشند که با استفاده از روش نمونهگیری خوشه ای تصادفی تعداد۶۰ نفر از آنها به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده و به طور کاملاً تصادفی در دو گروه ۳۰ نفری (یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار جایگزین شدهاند. برای اندازهگیری متغیرها از پرسشنامه تعلل و پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DAS-۲۱) استفاده گردید. تحلیل نتایج با استفاده از روش تحلیل مانکوا انجام شد.
یافتهها: نتایج نشان داد نمرات پس آزمون تعلل، اضطراب و استرس در دو گروه تفاوت معنادار داشته، اما تفاوت نمرات پس آزمون دو گروه در افسردگی معنیدار نبوده است. نتایج در سطح (۰۰۱/۰>p) معنیدار بوده است.
نتیجهگیری: آموزش تکنیکهای شناختی ـ رفتاری میتواند باعث کاهش تعلل، اضطراب و استرس شود و روش مفیدی برای کاهش اختلالات رفتاری است.