سیدعلی موسوی، محمد فراروئی، جعفر حسن زاده، عبدالعزیز فقهی، حمیدرضا طباطبایی،
دوره ۱۹، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: سل یکی از قدیمی ترین بیماری های بشر است که کماکان عامل میلیونهامرگ و میر و ناتوانی در انسان به شمار می‌رود. میزان شکست درمان یکی از مهم ترین شاخصهای ارزیابی برنامه های پیشگیری و کنترل سل بشمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مرتبط با شکست درمان در بیماران مبتلا به سل استان خوزستان طی سال های ۹۲-۸۴ انجام گردید.
روش بررسی: این مطالعه هم گروهی تاریخی بر روی بیماران مبتلا به سل استان خوزستان طی سال های ۱۳۹۲-۱۳۸۴ انجام شده است. اطلاعات دموگرافیک، نتایج درمان و پایش های حین درمان برای کلیه بیماران جمع آوری و پس از پالایش آنالیز گردید. به منظور شناسایی عوامل خطر شکست درمان، از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد.
یافته ها: سن (۰۳/۰=p) و وزن بالاتر (۰۱/۰=p ) ، جنس مذکر) ۰۳/۰=p ) تأخیر و اشتباه بیشتر در تشخیص(۰۳/۰p= برای هر دو متغیر) به عنوان عوامل خطر شکست درمان در بیماران مسلول تعیین گردیدند.
نتیجه گیری: تشخیص صحیح و سریع موارد سل ریوی اسمیر مثبت و درمان به موقع و تحت نظارت مستقیم (DOTS) می‌تواند موجب کاهش بروز موارد جدید شکست درمان گردد.
