۲ نتیجه برای آنزیم های کبدی
مریم ایزدی قهفرخی، مهدی مقرنسی، محمد فرامرزی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از تمرینات ورزشی به همراه مکمل‌های گیاهی یکی از شیوه‌های پیشنهادی برای کنترل چاقی و عوارض ناشی از آن مانند دیابت و مقاومت به انسولین و التهاب کبدی می‌باشد، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر ۱۰ هفته تمرینات هوازی موزون و مصرف مکمل چای سبز بر نیمرخ لیپیدی، مقاومت به انسولین و آنزیمهای کبدی زنان چاق دیابتی نوع دو بود.
روش بررسی: تعداد ۴۶ زن چاق دیابتی با دامنه سنی ۶۰ـ ۴۵ سال انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه؛ چای سبز (۱۲ نفر)، تمرین‌های هوازی با چای سبز(۱۲ نفر)، تمرینات هوازی (۱۲ نفر) و دارونما (۱۰ نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروههای مکمل به مدت ۱۰ هفته روزانه ۱۵۰۰ میلی‌گرم کپسول عصاره چای سبز دریافت نمودند. تمرین‌ها نیز ۱۰ هفته و هر هفته ۳ جلسه دنبال گردید.
یافته‌ها: به دنبال ۱۰ هفته، در گروههای مکمل، تمرین بعلاوه مکمل و تمرین مقادیر سطوح گلوکز ناشتا، تری گلیسیرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین کم چگال کاهش محسوسی داشت، اما این کاهش معنیدار نبود(۰۵/۰p>).چای سبز و تمرین موجب افزایش معنیدار لیپوپروتئین پر چگال شد) ۰۵/۰≥p). لیپوپروتئین کم چگال، HOMA، انسولین و وزن نیز کاهش معنیدار نشان دادند (۰۵/۰≥p). تمرین و مصرف مکمل موجب کاهش معنیدار، سطح سرمی‌آنزیم‌های کبدی در گروههای تجربی گردید(۰۵/۰≥p).
نتیجه‌گیری: مصرف مکمل چای سبز به همراه تمرین هوازی در کنترل چاقی بیماران دیابتی نوع۲ موثرمی‌باشد. شاید بتوان با افزایش مدت تمرین و مصرف مکمل در مورد کلسترول تام و تری گلیسیرید نیز به یافته‌های مطلوب دست یافت.
ابراهیم مصلحی نجف آبادی، وازگن میناسیان، هیبت الله صادقی،
دوره ۲۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: شیوع چاقی و پیامدهای اجتماعی ـ اقتصادی ناشی از آن در افزایش مرگ و میر و بیماریهای قلبی ـ عروقی و کبدی مؤثر است. هدف از این مطالعه تعیین و تأثیر یک دوره ورزش هوازی بر مقادیر بافت چربی اپیکاردی، مقاوت به انسولین و برخی آنزیمهای کبدی رتهای نر ویستار چاق شده با رژیم غذایی پرچرب بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال ۱۳۹۷ در شهر یاسوج انجام شد، ۳۲ سر رت نر ویستار با میانگین وزنی ۲۰۰ـ۱۸۰ گرم و ۶ هفته سن به طور تصادفی به ۴ گروه مساوی شامل: تغذیه نرمال، چاق شده با رژیم غذایی پرچرب، تغذیه نرمال بعد از چاقی با رژیم پرچرب و تمرین هوازی و تغذیه نرمال بعد از چاقی با رژیم پرچرب تقسیم شدند. نمونهگیری در گروه چاق شده با رژیم غذایی پرچرب پس از ایجاد چاقی و در گروههای دیگر ۴۸ ساعت پس از هشت هفته تمرین هوازی (هفته‌ای چهار جلسه با ۶۰ درصد حداکثر ظرفیت تمرین) انجام شد. شاخص لی، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی، انسولین، مقاومت به انسولین، قندخون ناشتا، لیپوپروتئین پرچگال، لیپوپروتئین کم چگال، کلسترول و تریگلیسرید تام و آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد رژیم غذایی پرچرب بهطور معنیداری موجب افزایش شاخص لی، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی، قندخون ناشتا، مقاومت به انسولین، پروفایل چربی‌های خونی و آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز و کاهش معنیدار لیپوپروتئین پرچگال در مقایسه با گروه تغذیه نرمال می‌شود (۰۰۱/۰≥p). انجام هشت هفته تمرین هوازی نیز موجب اصلاح معنیدار مقادیر شاخص لی(۳۴/۱۸ درصد)، مقادیر نسبی بافت چربی اپیکاردی(۱۹/۷۶ درصد)، انسولین(۰۱/۴ درصد)، مقاومت به انسولین(۴۸/۳۷ درصد)، قند خون ناشتا(۲۸/۳۲ درصد)، لیپوپروتئین پرچگال (۶۵/۲۳ درصد)، لیپوپروتئین کم چگال (۳۷/۴۱ درصد)، کلسترول (۶۸/۲۴ درصد) و تریگلیسرید تام (۵۵/۴۹ درصد) و هم‌چنین آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینو ترانسفراز (۹/۴۵ درصد)، آلانین آمینو ترانسفراز (۳۴/۴۴ درصد) و آلکالین فسفاتاز (۵/۱۱ درصد) به سمت مقادیر پایه شد(۰۰۱/۰≥p).
نتیجه‌گیری: تمرین هوازی موجب کاهش مقادیر بافت‌های چربی اپیکاردی، شاخص‌های توده چربی بدنی، مقاومت به انسولین، شاخص‌های کبد چرب و عوامل خطر بیماریهای قلبی‌ـ عروقی در پی چاقی شد. از این رو تمرین هوازی می‌تواند به عنوان یکی از راههای تغییر در متابولیسم کبدی و سلامت سیستم قلبی عروقی در درمان بیماریهای مرتبطه متابولیکی و قلبی ـ عروقی ناشی از بیتحرکی و چاقی مورد توجه قرار گیرد.
