---

زمینه و هدف: بیماری لیشمانیوز احشایی یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که عامل آن در ایران لیشمانیا اینفانتوم می‌باشد. هدف از این مطالعه تعیین مشخصات لیشمانیوز احشایی در مخازن حیوانی(سگ) شهرستان بویراحمد و تعیین نوع انگل با روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۱۵ قلاده سگ دارای علایم بالینی لیشمانیوز احشایی از ۷ روستای آندمیک شهرستان بویراحمد انجام شد. از سگ‌های مورد بررسی ۱۰ میلی‌لیتر خون گرفته شد و پس از کالبد گشایی از طحال و کبد آنها لام های تماسی تهیه شده و نمونه‌هایی از این اندام‌ها برداشته شد. بر روی نمونه‌های تهیه شده تست آگلوتیناسیون مستقیم، مطالعات میکروسکوپی و واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز به منظور یافتن انگل لیشمانیا و تعیین هویت آن صورت گرفت. یافته‌ها: در روش سرولوژی از ۱۵ قلاده سگ ۱۴ قلاده دارای تیتر آنتی‌بادی ۳۲۰/۱ و بالاتر بودند و یک قلاده منفی شد. در مطالعه میکروسکوپی گسترش‌های تماسی در ۱۳ قلاده سگ آماستیگوت‌های لیشمانیا مشاهده گردید و ۲ قلاده نیز منفی شدند. با استفاده از روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز انگل موجود در نمونه‌های بافت طحال، کبد و گسترش های تماسی در ۱۴ قلاده سگ لیشمانیا اینفانتوم تشخیص داده شد. نتیجه‌گیری: تعیین انگل لیشمانیا اینفانتوم در اکثر نمونه‌های مورد بررسی به عنوان عامل ایجاد کننده لیشمانیوز احشایی در سگ‌های این منطقه نشان دهنده الگوی بیماری همانند سایر نقاط کشور می‌باشد.

---

زمینه و هدف: گونهH۱N۱ ویروس آنفلوانزا یکی از گونه‌های بسیار مسری آنفلوانزا است. هدف این مطالعه، معرفی یک مورد نادر مرگ ناشی از ویروسH۱N۱ در یک کودک سه ساله بود. معرفی بیمار: در اواخر مهرماه سال ۱۳۸۸ پسر بچه سه سا له ساکن شهر یاسوج با شکایت اصلی تهوع و استفراغ به اورژانس بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج مراجعه نمود. علایم به صورت ناگهانی شروع شده و سابقه‌ای از بیماری‌های زمینه‌ای یا حتی علایم سرماخوردگی نیز نداشت. شرح حالی از تروما یا مسمومیت نیز ذکر نشد. حین اقدام به دادن اکسیژن و گرفتن رگ، کودک ناگهان دچار کاهش سطح هوشیاری و ایست قلبی تنفسی گردید و علی‌رغم انجام اقدامات احیاء، فوت نمود. با توجه به سیر برق آسا و نامشخص بودن علت فوت و شک اولیه پزشک به عفونت آنفلوانزایH۱N۱ در فاصله کمتر از یک ساعت از زمان مرگ با لحاظ شرایط خاص، نمونه جهت کشت فرستاده شد و جواب کشت از نظرH۱N۱ مثبت گزارش شد. نتیجه گیری : با توجه مرگ ناگها نی کودک فوق به علت ابتلا به آنفلوانزا نوعH۱N۱، به نظر می‌رسد، لازم است در زمان شیوع آنفلوانزا، با دقت و وسواس بیشتری کودکان کم سن وسال تحت بررسی ویژه و درمان قرار گیرند.

---

چکیده:

زمینه و هدف‌: ‌امروزه علی‌رغم پیدایش عوامل ضد میکروبی جدیدتر،‌ سپسیس هنوز یک علت مهم مرگ و میر و بیماری نوزادان می‌باشد. سپسیس یک عفونت اثبات شده به وسیله کشت خون است که می‌تواند در نوزادان بستری از منابع مختلف ایجاد و سبب افزایش مدت بستری، تحمیل هزینه‌های گزاف بر سیستم بهداشتی و بیماری‌زایی بیشتر شود و از این نظر در مطالعه‌های بالینی اهمیت بسیار دارد. هدف از این مطالعه بررسی ارگانیسم‌های مسبب سپسیس و عوامل خطر دخیل در ایجاد عفونت در نوزادان بستری بود.
 
روش‌ بررسی: ‌این پژوهش به صورت مقطعی، اطلاعات مربوط به ۱۰۰ نوزاد مشکوک به سپسیس دیررس در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان و نوزادان بیمارستان امام سجاد در یک دوره ۸ ماهه جمع‌آوری شد. در این دسته از نوزادان نتایج  کشت خون و ریسک فاکتورهای دخیل در ایجاد سپسیس مورد بررسی قرار گرفت. ‌به دلیل کشت‌های خون منفی به دست آمده، بیماران دارای معیارهای سندرم بالینی پاسخ التهابی سیستمیک به عنوان موارد مشکوک به سپسیس دیررس در نظر گرفته شدند. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
               
یافته‌ها‌: از ۱۰۰ نمونه کشت‌خون، تنها یک مورد کشت خون مثبت اولیه با استافیلوکوک ارئوس‌، ‌هیچ کشت خون مثبتی گزارش نشد. سندرم پاسخ التهابی سیستمیک در ۶۱ مورد از بیماران اثبات شد که از این تعداد ۴۷ مورد با دو کرایتریا و ۱۴ مورد با سه کرایتریا به این وضعیت بالینی مبتلا بودند.در تحلیل آماری انجام شده، تعداد دفعات معاینه نوزاد بیش از سه بار در ۲۴ ساعت به وسیله پزشک ارتباط آماری معنی‌داری با دارا بودن معیارهای سندرم پاسخ التهابی سیستمیک در بیماران پیدا نمود)۰۲۶/۰ =p).
 
          نتیجه‌گیری‌:‌ در بیمارستان مورد مطالعه که  از محیط‌های کشت معمولی برای تشخیص استفاده می‌نمایند، به کشت خون به عنوان تنها راه اثبات سپسیس نباید اکتفا کرد. مهم‌ترین عامل خطر سپسیس دیررس  در این پژوهش ، تماس زیاد با بیماران جهت انجام معاینات بالینی معرفی می‌شود.
 
 

---

زمینه و هدف: تیروزینمی نوع یک بیماری اتوزومی مغلوب به دلیل نقص آنزیم فوماریل استواستات هیدرولاز(FAH) می­باشد، تا کنون حدود ۴۰ جهش پاتوژن برای این ژن معرفی شده است. هدف از این تحقیق تعیین و طراحی آغازگرهای واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و کارایی آنها به منظور شناسایی جهش‌های ژن FAH عامل بیماری تیروزینمی نوع یک بود.
.
روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی، ۱۲ نفر وارد مطالعه شدند و در دو گروه مساوی؛ اول شش نفر مبتلا به بیماری تیروزینمی نوع یک و گروه دوم شش نفر غیر مبتلا، پس از اخذ رضایت آگاهانه نمونه خون استخراج شد و سپس استخراج DNA  از نمونه‌های خون انجام گرفت. برای قسمت­هایی از ژن که در پژوهش‌های قبلی جهش گزارش شده بود، آغازگر واکنش زنجیره­ای پلیمراز طراحی شد. اختصاصیت آغازگرهای طراحی شده با بانک‌های اطلاعاتی آنلاین مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس طی واکنش زنجیره­ای پلیمراز قطعات ژن تکثیر شد. سپس قطعات تکثیر یافته پس از تخلیص تعیین توالی شدند و در نهایت آنالیز توالی به منظور پیدا کردن جهش عامل بیماری انجام گرفت.
 
یافته‌ها: آغازگرهای طراحی شده قطعات ژن FAH را به طور کاملاً اختصاصی تکثیر کردند. توالی­یابی قطعات تکثیر شده منجر به شناسایی جهش بی‌معنی +۷۰۹ C>T در اگزون ۱۰ ژن هر شش مورد بیمار مورد مطالعه گردید. والدین افراد بیمار ناقل این جهش ژنتیکی بودند. در هیچ یک از افراد گروه کنترل جهش ژنتیکی در ژن FAH یافت نشد.
 
نتیجه‌گیری: جهش بی‌معنی  +۷۰۹ C>Tیک جهش بیماری‌زا در ژن FAH می‌باشد که قبلاً فقط در ترکیه گزارش شده بود. آغازگرهای طراحی شده به طور مقرون به صرفه و به طور اختصاصی قادر بودند ژن FAH را تکثیر کنند. هم‌چنین میتوان از این آغازگرها  جهت شناسایی افراد ناقل بیماری و همین‌طور تشخیص قبل از تولد بیماری تیروزینمی نوع یک استفاده کرد.
 
 

---

زمینه و هدف: مننژیت باکتریال هنوز به عنوان یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌های عفونی قابل درمان شناخته می‌شود که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع با مرگ و میر زیادی همراه خواهد بود. هدف از این مطالعه  تعیین و بررسی شیوع عوامل باکتریال ایجاد کننده مننژیت  و فاکتورهای وابسته در بیماران بستری در بیمارستان امام سجاد(ع) شهر یاسوج بود.
 
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی‌ـ تحلیلی مقطعی می‌باشد، جامعه آماری ۱۰۶  بیمار یک‌ماه تا ۱۴ ساله مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد(ع) در سال ۱۳۹۷ بودند که بعد از شک بالینی به مننژیت مورد آنالیز مایع مغزی نخاعی قرار گرفتند. نمونه مایع مغزی نخانی بیمارانی با تعداد گلبول سفید بیشتر از ۵ عدد به عنوان مننژیت باکتریال تشخیص داده و یک سی‌سی از آن در دمای ۲۰ـ درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. نمونه‌ها از نظر باکتری‌های مننگوکوک, هموفیلوس آنفلوآنزا استرپتوکوک پنومونیا و ژنوتایپ‌های این گونه با متد MULTIPLEX REAL TIME-PCR به روش Tag Man مورد بررسی قرار گرفتند. هم‌چنین اطلاعات دموگرافیک و بالینی و آزمایشگاهی بیماران جمع آوری و ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مربع کای تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته‌ها: از مجموع بیماران بررسی شده ۳۳ درصد(۳۵ نفر) دختر و ۶۷ درصد (۷۱ نفر ) پسر بودند. بیشتر بیماران(۹/۵۰ درصد) بین یک‌ماه تا یک‌سال سن داشتند,۳۴ درصد(۳۶ مورد) از نمونه‌ها به روش مولکولی به عنوان مننژیت باکتریال تأیید شدند که ۲۵ نفر پنوموکوک و ۱۱ نفر هم هموفیلوس آنفلوانزا تیپ b بود. ژنوتایپ F۱۹ بیشترین شیوع را در بین ژنوتایپ‌های پنوموکک داشت. هیچ مورد مثبتی برای مننگوکوک یافت نشد. فقط یک مورد کشت مایع مغزی نخاعی مثبت شد که آن هم استاف کواگولاز منفی بود. هم‌چنین فقط ۸ مورد(۶/۸۹ درصد) کشت خون مثبت وجود داشت. شایع‌ترین علامت بالینی تب بود. بین گروهPCR  منفی و گروه‌های PCR  مثبت تفاوت آماری معنی‌دار استفراغ(۰۱/۰=p)، راش(۰۳/۰=p)، برودزینسکی(۰۲/۰=p) و بیماری زمینه‌ای(۰۰۲/۰=p) و پروتئین(۰۰۹/۰=p)CSF وجود داشت.
 
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، می توان چنین نتیجه‌گیری کرد که پنوموکوک و سپس هموفیلوس آنفلوانزا تیپ b عوامل باکتریال اصلی ایجاد کننده مننژیت در کودکان مورد مطالعه هستند، در ضمن نتایج کشت CSF و کشت خون هم‌خوانی بسیار ضعیفی با نتایج حاصل از PCR  داشت.
 
 

---

چکیده
زمینه و هدف: مسمومیت کودکان در اثر بی‌احتیاطی والدین شایع بوده که، نیمی از این  موارد به صورت غیرعمدی و چهارمین علت مرگ در کودکان می‌باشد. بیشترین عامل مسمومیت کودکان، مواد شیمیایی، دارویی و فرآورده‌هایی که مصرف خانگی دارند، می باشد که در اثر بی احتیاطی در دسترس کودکان قرار می گیرد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی اپیدمیولوژی مسمومیت در کودکان بستری شده در بیمارستان آموزشی امام سجاد(ع) یاسوج در سال‌های ۱۳۹۹ـ۱۳۹۸بود.

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی می‌باشد که در سال ۱۳۹۹ـ ۱۳۹۸ بر روی ۳۴۸ کودک بستری شده به علت مسمومیت انجام شد. اطلاعات بیماران از جمله؛ سن، جنس، علت مسمومیت، محل زندگی و علایم بالینی بیماران در پرسشنامه‌هایی که بدین منظور تهیه شده بود درج گردید. سپس این اطلاعات استخراج و جداول فراوانی و نمودار آماری ترسیم گردید.

یافته‌ها: ۳۴۸ کودک با مسمومیت بررسی شدند..۱۹۳ مورد(۵/۵۵ درصد) پسر و ۱۵۵ مورد (۵/۴۴ درصد) دختر بودند.  میانه سن ۳ سال بود. ۶۷ درصد پدران دارای تحصیلات دیپلم و بالاتر و شغل آزاد(۳/۷۳ درصد) داشتند و ۹/۴۸ درصد مادران دارای دیپلم و ۴/۹۱ درصد خانه‌داربودند. داروها بیشترین ماده مورد مصرف خوراکی و کمترین آن مواد آرایشی بودند.

نتیجه‌گیری: با توجه به حس کنجکاوی کودکانه و عدم توانایی آنها در تشخیص خطرات احتمالی در محیط اطراف خود، باعث می‌شود که بیشتر دچار مسمومیت‌های اتفاقی بشوند. لذا توصیه به آموزش خانواده‌ها از طریق وسایل ارتباط جمعی و فضای مجازی، جهت نگهداری صحیح مواد مختلف از جمله؛ مواد شیمیایی و داروها می‌تواند تا حد بسیار زیادی از بروز این گونه حوادث جلوگیری نماید.