[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
بانک ها و نمایه نامه ها::
فرم پیش نیاز ارسال مقاله::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
بانک ها و نمایه ها
DOAJ
GOOGLE SCHOLAR
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۱ نتیجه برای موحدپور

سعید رزمه، فاطمه ستار، سید مجید احمدی، احمد موحدپور، لاله تقویان، فاطمه گنجیانی،
دوره ۲۹، شماره ۳ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده

زمینه و هدف: سندرم پای بی قرار(RLS) با میل ناخوشایند برای حرکت دادن اندام‌ها در حالت استراحت، تسکین با حرکت، بلند شدن برای راه رفتن و تشدید علایم در شب مشخص می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد بیماران دیابتی بیشتر در معرض خطر ابتلا به RLS هستند و ارتباطی بین این دو وجود دارد. از آنجایی که تا به حال این سندرم در بیماران پره دیابتی بررسی نشده است، لذا هدف این مطالعه تعیین و بررسی ارتباط بین سندرم پای بیقرار و کیفیت خواب در بیماران پره دیابتی بود.

روش بررسی : این یک مطالعه توصیفی ـ  مقطعی می‌باشد که در سال۱۴۰۲  بر روی ۱۶۶ بیمار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر یاسوج که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انجام شد. پرسشنامه‌ IRLS و PSQI در اختیار بیماران قرار داده شد و با کمک پژوهشگر پرسشنامه‌  تکمیل شد. پس از تکمیل شدن، پرسشنامه‌ها جمع‌آوری شد و داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس   تجزیه و تحلیل شدند.

یافتهها: میانگین سن بیماران در این مطالعه برابر ۶۸/۱۱ ± ۲۳/۴۶ سال و در بازه سنی بین ۲۱ تا ۷۵ سال بود. ۹۶ نفر(۸/۵۷ درصد) زن و ۷۰ نفر (۲/۴۲ درصد) مرد بودند. میانگین نمره سندرم پای بی قرار در بیماران بررسی شده برابر ۵۴/۶ ± ۰۵/۳ و در بازه بین ۰ تا ۳۵ بود. هم‌چنین نشان داده شد که ۰۷/۶۸ درصد فاقد علائم سندرم پای بی قرار بودند. بنابراین شیوع سندرم پای بی قرار در بیماران پره دیابتی برابر ۹۳/۳۱ % بود. از میان بیماران، ۸۹/۲۲ درصد دارای علایم خفیف بودند و به ترتیب؛ ۴۲/۵ درصد علائم متوسط، ۴/۲ درصد علایم شدید و ۲/۱ درصد علایم خیلی شدید داشتند. سندرم پای بی قرار در زنان و مردان با هم تفاوت معنی‌داری نداشتند(۹۵۱/۰=p). شدت سندرم پای بی‌قرار بین زنان و مردان تفاوت معنی‌داری نداشت(۰۹۷/۰=p). میانگین نمره کیفیت خواب در بیماران بررسی شده برابر ۰۰/۴ ± ۲۵/۶ و در بازه بین ۰ تا ۱۷ بود. هم‌چنین نشان داده شد که ۰/۴۱ درصد دارای اختلال خواب بودند، کیفیت خواب در زنان و مردان با هم تفاوت معنی‌داری نداشتند(۱۶۸/۰=p). داشتن یا عدم داشتن اختلال خواب بین زنان و مردان تفاوت معنی‌داری نداشت(۲۴۰/۰=p) و نتایج نشان داد که ارتباط مثبت و معنی‌داری بین شدت سندرم پای بی‌قرار و داشتن اختلال خواب وجود دارد(۰۰۱/۰>p).

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده ارتباط مستقیم و معنی‌دار بین سندرم پای بی‌قرار و اختلالات کیفیت خواب در بیماران پره دیابتی بود.

 

صفحه 1 از 1     

ارمغان دانش Armaghane Danesh
Persian site map - English site map - Created in 0.12 seconds with 27 queries by YEKTAWEB 4714