۴ نتیجه برای قندهاری
سلیمان افروغی، سقراط فقیه‌زاده، مجید جعفری خالدی، مهدی قندهاری مطلق،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه و هدف: بر پایه مطالعه‌های انجام شده میزان شیوع پوسیدگی دندان در گروه کودکان پیش دبستانی در کشور ایران بالا بوده و از ۶۴/۳۱ تا ۷/۸۳ درصد متغیر است. شاخص کلی dmft قادر به بررسی و تعیین میزان اثرگذاری یک دندان پوسیده روی دندان‌های همسایه ومجاور نمی‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دندان‌های مجاور بر وضعیت پوسیدگی یک دندان به شیوه آمار فضایی بود.
مواد و روش ها : این مطالعه تحلیلی‌ـ مقطعی طی سال‌های ۱۳۸۷ـ ۱۳۸۶ در دانشگاه‌های تربیت مدرس و علوم پزشکی تهران بر روی ۴۰۰ نفر از کودکان ۵ ـ ۳ ساله انجام شد. ابتدا ویژگی‌های جمعیتی وعادات بهداشتی کودکان در پرسشنامه‌ای ثبت می‌شد. سپس تشخیص پوسیدگی در تمام بیست دندان شیری هر کودک بر پایه روش‌های استاندارد و رایج کلینیکی و پاراکلینیکی از جمله؛ سوند، مشاهده مستقیم و عکس‌برداری انجام گرفت. مدل اتولوجستیک برای بررسی رابطه وضعیت پوسیدگی یک دندان و سه دندان مجاور، شامل؛ دو دندان کناری و دندان مقابل آن به کار برده شد. اثر عوامل مختلف از جمله دندان‌های مجاور بر بروز پوسیدگی دردندان‌های شیری، به وسیله آزمون z مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که یک رابطه قوی بین وضعیت پوسیدگی یک دندان وسه دندان مجاور آن وجود دارد و اثر متغیر خود همراه فضایی که عبارت از مجموع وضعیت دندان‌های مجاور هر دندان می‌باشد، به طور شدید معنی‌دار است(۰۰۰۱/۰ = p). علاوه بر این اثر موقعیت مکانی دندان از جمله فک خلفی یا قدامی‌بودن بر پوسیدگی آن به طرز قابل توجهی نیز معنی‌دار می‌باشد(۰۰۰۱/۰=p).
نتیجهگیری: در مجموعه دندان‌های شیری هر سه دندان مجاور، اثر شدیدی بر وضعیت پوسیدگی یک دندان دارد. می‌توان بیان کرد که دندان‌های واقع در فک بالا و درموقعیت خلفی دهان هر کودک، زودتر پوسیده می‌شوند.
نیما اسلام نژاد، فرشته قندهاری، محسن میرزایی، محبوبه مدنی، محمدرضا مهرابی،
دوره ۲۶، شماره ۵ - ( ۸-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه یکی از مهم‌ترین چالش‌ها، گسترش سویههای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و ونکومایسین است. اکتساب مقاومت آنتیبیوتیکی و تغییرات الگوهای بیماری‌زایی استافیلوکوکی از مهم‌ترین عوامل حدت به شمار می‌آید. لذا هدف از این مطالعه تعیین و شناسایی الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی در سویههای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و ونکومایسین جدا شده از نمونههای بالینی بیمارستان‌های سطح کلان شهر تهران بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ توصیفی که در سال ۱۳۹۷ انجام شد، ۵۰۲ نمونه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از تستهای بیوشیمیایی و تکثیر ژن s_rRNA۱۶با روشPCR شناسایی و تأیید شدند. تمامی جدایه‌ها از نظر مقاومت به متی‌سیلین با روش دیسک‌گذاری و از نظر مقاومت به ونکومایسین، با استفاده از روش حداقل غلظت مهار کنندگی بررسی و در نهایت هر دو گروه از نظر مولکولی مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری بر اساس تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب خطا کمتر از ۰۵/۰ درصد تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: از ۵۰۲ جدایه، ۱۶۸جدایه مقاوم به متی سیلین(۴۶/۳۳ درصد)، ۶ جدایه مقاوم به ونکومایسین (۱۹/۱ درصد) و ۲ جدایه دارای مقاومت حد واسط به ونکومایسین(۳۹/۰ درصد) بودند، فراوانی ژن mecAدر جدایههای مقاوم به متی‌سیلین ۸/۹۸ درصد ، فراوانی ژن vanB و vanC۱هر کدام ۵/۳۷ درصد و فراوانی ژن vanC۳ ۵/۱۲ درصد در جدایههای مقاوم به ونکومایسین بود. بیشترین میزان مقاومت جدایههای مقاوم به متی سیلین از محل کاتتر و بیشترین میزان مقاومت جدایههای مقاوم به ونکومایسین و دارای مقاومت حد واسط به ونکومایسین از محل ترشحات جداسازی شده بودند. در هر دو گروه بیشترین مقاومت مربوط به بزرگسالان بود.
نتیجهگیری: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین و ونکومایسین تهدید جدی برای سلامت انسان محسوب می‌شوند. شناسایی صحیح الگوی مقاومتی عفونت ایجاد شده و استفاده از آنتیبیوتیک مناسب می‌تواند سرعت مقاومت روز افزون این باکتری را کندتر کند.
اسرا مرادی، مژگان قیاسیان، فرشته قندهاری،
دوره ۲۷، شماره ۴ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: مقاومت ضدمیکروبی به عنوان یک مشکل جهانی باعث ایجاد تهدیدهای سلامتی میشود. اشرشیاکلی یکی از مهم‌ترین باکتریها است که باعث ایجاد مشکلات مقاومت میگردد. هدف از این پژوهش تعیین و شناسایی مولکولی ژنهای بتالاکتاماز CTX-M و SHV در ایزولههای بالینی اشرشیا کلی در شهر اصفهان بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ توصیقی که در سال ۱۳۹۸ انجام شد، ۱۰۰ نمونه از سویههای اشرشیا کلی جدا شده از نمونههای بالینی از بیمارستانها و مراکز غیر بیمارستانی شهر اصفهان تهیه شدند. شناسایی و تأیید سویههای اشرشیاکلی با استفاده از آزمونهای استاندارد بیوشیمیایی انجام گرفت. مقاومت سویهها نسبت به آنتی‌‌بیوتیکهای رایج با روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل CLSI ارزیابی گردید. برای انجام تست تأیید فنوتیپی سویههای تولید کننده آنزیم بتالاکتاماز وسیع الطیف، از روش دیسک ترکیبی بر اساس دستورالعمل CLSI استفاده شد. تست PCR با پرایمرهای اختصاصی جهت بررسی حضور ژنهای کد کننده SHV و CTX-M انجام گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری بر اساس تحلیل واریانس یک طرفه و تی‌مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: از مجموع نمونههای مورد بررسی بیشترین مقاومت آنتیبیوتیکی مربوط به سفوتاکسیم(۴۵ درصد) و کمترین مقاومت آنتیبیوتیکی مربوط به سفیپیم(۳۹ درصد) گزارش شد. نتایج تست غربالگری اولیه نشان داد که از میان ۱۰۰ اشرشیاکلی تأیید شده با تستهای افتراقی، ۳۸ مورد(۳۸ درصد) نسبت به نمایندههای سفالوسپورینی مقاوم و احتمالاً تولید کننده بتالاکتاماز وسیعالطیف بودند. از میان این نمونهها پس از انجام تست تأییدی دیسکهای ترکیبی ۳۳ نمونه(۸/۸۶ درصد)، تولید کننده بتالاکتاماز وسیعالطیف شناسایی شدند که ۷/۶۹ درصد(۲۳ سویه) آنها واجد هر دو ژن کد کننده CTX-M و SHV ، ۲/۱۵ درصد(۵ سویه) واجد ژن کد کننده CTX-M و ۱/۱۲ درصد(۴ سویه) واجد ژن کد کننده SHV بودند. در یک نمونه(۳ درصد) هیچ یک از ژنهای کد کننده CTX-M و SHV وجود نداشت.
نتیجهگیری: با توجه به آزمایشهای انجام شده و تحلیلهای آماری صورت گرفته بر روی جدایههای بیمارستانی و غیر بیمارستانی چنین نتیجهگیری شد که ژنهای کد کننده بتالاکتاماز در اشرشیاکلی SHV و CTX-M افزایش چشمگیری داشته است و بین فراوانی ژنهای شناسایی شده کد کننده SHV و CTX-Mدر نمونههای بیمارستانی و غیر بیمارستانی رابطه معنی‌داری وجود داشت، به طوری که فراوانی اشرشیاکلی تولید کننده بتالاکتاز SHV و CTX-M در نمونههای بیمارستانی بیشتر از نمونههای غیر بیمارستانی بود، اما رابطه معنی‌داری بین ژنهای شناسایی شده و نوع جدایههای جمع‌آوری شده وجود نداشت.
واژه‌های کلیدی:
مهسا هراتی، فرشته قندهاری، مژگان قیاسیان،
دوره ۲۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: گزارش‌های متعددی در رابطه با افزایش و شیوع رو به رشد ارگانیسم‌های مولد ESBLs از مناطق مختلف در کشور وجود دارد. با توجه به اینکه کلبسیلاپنومونیه درصد قابل توجهی از عفونت‌های بیمارستانی را شامل میشود، بنابراین شناخت الگوی مقاومت وحساسیت این باکتری نسبت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در درمان و کنترل عفونت‌های ناشی از این باکتری نقش بسزایی دارد ، لذا هدف از این مطالعه تعیین ارزیابی فراوانی بتالاکتامازهای وسیعالطیف در ایزولههای ادراری کلبسیلا پنومونیه مقاوم به دارو به روش فنوتیپی وژنوتیپی بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ـ توصیفی که در سال ۱۳۹۸ انجام شد، ١٠٠ سویه کلبسیلا پنومونیه جدا شده از نمونه ادرار بیماران مبتلا به عفونت مجاری ادراری از بیمارستان الزهرا(س) اصفهان تهیه گردید. شناسایی و تأیید سویههای کلبسیلا پنومونیه با استفاده از آزمونهای استاندارد بیوشیمیایی انجام گرفت. الگوی حساسیت آنتیبیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر اساس معیار CLSI بررسی شد. برای انجام تست تأیید فنوتیپی سویههای تولید کننده آنزیم بتالاکتاماز وسیعالطیف، از روش دیسک ترکیبی بر اساس معیار CLSI استفاده شد. تست PCR با پرایمرهای اختصاصی جهت شناسایی blaSHV و bla TEM انجام گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری تحلیل واریانس یک طرفه وتی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: از بین ١٠٠ ایزوله مربوط به عفونت ادراری، ۳٣ ایزوله حداقل به ٤ آنتیبیوتیک مقاومت نشان دادند که بیشترین مقاومت نسبت به آنتیبیوتیک سفوتاکسیم(٣٨ درصد) و کمترین مقاومت آنتیبیوتیکی نسبت به کوتریماکسازول(٢٢ درصد) بود. نتایج دیسک ترکیبی نشان داد که ١٠ ایزوله( ٨/٨٦ درصد) مولد بتالاکتاماز وسیعالطیف هستند. از این تعداد ٧ ایزوله(٧٠ درصد) واجد ژن SHV و ٣ ایزوله دیگر هیچ کدام از دو ژن TEM وSHV را نداشتند.
نتیجهگیری: نتایج حاکی از فراوانی بیشترESBLs ها و هم‌چنین شیوع بیشتر مقاومت آنتیبیوتیکی در باکتریهای کلبسیلاپنومونیه جدا شده از عفونت ادراری می‌باشد.
