|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای عصاره
سیدمحمد حسن عادل، علی کردونی، احمد رضا عصاره، محمد جواد محمد تقی زاده،
دوره ۲۸، شماره ۵ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و مقدمه: مداخله عروق کرونر از راه پوست(PCI) یک راهبرد خونرسانی مجدد برای افزایش طول عمر و کسر جهشی در بیماران انفارکتوس میوکارد با بالا رفتن قطعهST (STEMI) است، لذا هدف از این مطالعه تعیین و ارزیابی کسر جهشی در بیماران با سکته حاد قلبی تحت مداخله عروق کرونر از راه پوست بود.
روش‌بررسی: این یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی می‌باشد که در سال ۱۴۰۱ در بیمارستان‌های گلستان و امام خمینی اهواز بر روی ۱۷۶ بیمار انجام شد. بیمارانی که در ۱۲ساعت اول تحت عمل آنژیوپلاستی قرار گرفتند(بدون دریافت داروی فیبرینولیتیک) و بیمارانی که طی ۲۴ـ۱۲ ساعت پس از مراجعه تحت آنژیوپلاستی قرار گرفتند(بعد از دریافت داروی فیبرینولیتیک)، ۴۰ روز پس از درمان، تمامی بیماران مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. بیماران بر اساس نوع ضایعه، تعداد رگ درگیر، نوع رگ درگیر و محل ضایعه از نظر میزان افزایش کسر جهشی با هم مقایسه شدند. از آمار توصیفی جهت ارایه نمایش داده های کمی به صورت میانگین ± انحراف معیار و برای متغیر های کیفی به صورت درصد، جداول و نمودار ها استفاده شد. از تست کای اسکوئر جهت مقایسه فراوانی در دو گروه استفاده گردید. جهت مقایسه میانگین در دو گروه از آزمون تی تست استفاده شد. برای مقایسه دو گروه مورد و کنترل از نظر فراوانی هر کدام از ژنوتیپ ها نسبت شانس محاسبه شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری مجذور کای، تی تست تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: بیشترین نوع ضایعه تشخیص داده شده در بیماران از نوع B (۴/۶۱ درصد) بود و شایع‌ترین رگ درگیر در بیماران، شریان کرونری نزولی قدامی چپ(۲/۶۰ درصد) بود. شایع‌ترین ناحیه درگیر در بیماران مورد مطالعه، قدامی(۸/۵۶ درصد) تشخیص داده شد. تفاوت معنی‌داری در افزایش کسر جهشی بین دو گروه دیده نشد(۲/۰=p). تفاوت قابل ملاحظه‌ای میان کسر جهشی، ۴۰ روز پس از درمان بر اساس ناحیه درگیر دیده شده(۰۰۱/۰>p)، به طوری که در ابتدای سکته قلبی و قبل از آنژیوپلاستی بیشترین و کمترین میزان سر جهشی، به ترتیب در بیماران با درگیری در ناحیه خلفی(۹/۵±۲/۴۶) و قدامی(۴/۶±۲/۳۲) بود، پس از آنژیوپلاستی بدون توجه به زمان بیشتریتن افزایش در کسر جهشی دوم(۴۰ روز بعد از سکته قلبی) در بیماران بادارای انسداد شریان قدامی مشاهده شد. هم‌چنین بیشترین میزان کسر جهشی در بیماران با درگیری رگ شریان کرورنری راست(۷±۷/۴۵) و کمترین میزان کسر جهشی در درگیری رگ کرونر نزولی قدامی چپ(۴/۶±۴/۳۲) دیده شد (۰۰۱/۰>p)، تفاوتی بین بیماران از نظر نوع ضایعه دیده نشد(۲/۰=p). تعداد رگ‌های درگیر تأثیری بر میزان EF پس از درمان نداشت(۹/۰=p) و هیچ ارتباط معنی‌داری بین اثر ریسک فاکتورها و میزان EF مشاهده نگردید(۰۵/۰<p).
نتیجهگیری: بر پایه نتایج حاصله از این مطالعه، شریان کرونری نزولی قدامی چپ و ناحیه قدامی بیشترین نواحی درگیر در بیماران انفارکتوس میوکارد با بالا رفتن قطعه ST می‌باشند که منجر به کاهش بیشتر کسر جهشی می‌شوند و هم‌چنین بعد از آنژیوپلاستی، افزایش بیشتری در کسر جهشی دوم(۴۰ روز بعد از سکته قلبی) را تجربه می‌کنند.
|
|
