۴ نتیجه برای زینی
سیدحسین میرهندی، صادق نوری پور سی سخت، محمدرضا شیدفر ، فریده زینی، نیلوفر جلالی زند ، فاطمه توکلی،
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۷ )
چکیده
مقدمه و هدف: تریکوفیتون روبروم و تریکوفیتون منتاگروفیتس شایعترین گونه های عامل درماتوفیتوزیس در سراسر جهان هستند و شناسایی این دو از نقطه نظر همه گیرشناسی و بیماری زایی مهم است. روش های معمول آزمایشگاهی برای افتراق این دو گونه شامل؛ مشخصات میکروسکوپی، بررسی ظاهر کلنی و تست های بیوشیمیایی می باشد. روش های فوق وقت گیر بوده و احتیاج به پرسنل مجرب دارند و با وجود این گاهی هنوز با هم اشتباه می شوند. هدف مطالعه حاضر استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز و برش آنزیمی برای افتراق ایزوله های مرتبط با این دو گونه بوده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد ۱۰۰ ایزوله درماتوفیتی از بیماران مبتلا به اشکال مختلف درماتوفیتوزیس جدا شد و با بررسی مشخصات مورفولوژیک ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک مورد شناسایی اولیه به عنوان تریکوفیتون روبروم / تریکوفیتون منتاگروفیتس قرار گرفت. این پژوهش در آزمایشگاه قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۸۶ انجام گرفت. استخراج دی ان آ به روش گلاس بید فنل کلروفورم صورت گرفت و نــاحیه ITS۱-۵,۸SrDNA-ITS۲ با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز تقویت گردید و سپس به کمک آنزیمMva? مورد هضم اندونوکلئازی قرار گرفت. محصول واکنش زنجیره ای پلی مراز و محصول برش آنزیمی روی ژل آگاروز الکتروفورز شده و پس از رنگ آمیزی و عکس برداری با توجه به الگوهای الکتروفورتیک اختصاصی به دست آمده و با در نظر داشتن نتایج بررسی توالی اسیدهای نوکلئیک مربوطه، گونه ها مشخص شد.
یافته ها: تست های مورفولوژیک به تنهایی قادر به افتراق قطعی دو گونه به ویژه در ایزوله های استریل فاقد تولید کونیدی نبود. ایزوله های با خواص بینابینی دو گونه نیز با روش های مورفولوژیک و فیزیولوژیک به سختی از همدیگر متمایز می شدند. پس از بررسی های مولکولی مشخص شد که ۴۵ ایزوله متعلق به تریکوفیتون روبروم، ۵۴ ایزوله متعلق به تریکوفیتون منتاگروفیتس و یک ایزوله گونه ای از فوزاریوم می باشد. با انجام تست های فیزیولوژیک نتایج مشابه با اندکی تفاوت به دست آمد. همچنین مشخص شد که تست سوراخ کردن مو برای افتراق این دو گونه از یکدیگر، اعتبار بیشتری در مقایسه با تست اوره آز دارد.
نتیجه گیری: یافته های این بررسی نشان داد که اولا روش های مبتنی بر دی ان آ علی رغم هزینه بالاتر، از قاطعیت و سرعت بیشتری برای افتراق دو گونه تریکوفیتون روبروم و تریکوفیتون منتاگروفیتس برخوردار است و ثانیا این دو گونه در ایران دارای شیوع تقریبا یکسان هستند. این روش ها برای شناسایی سایر درماتوفیت ها قابل توصیه است.
آزاده حسینی، حسین وزینی، ناصر میرازی،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: برخی از ترکیب‌های طبیعی و سنتتیک دارای خواص آنتی‌اکسیدانی میباشند که در محافظت از کبد و همچنین در کاهش اثرات زیانبار سموم و فلزات سنگین از جمله سرب نقش مهمی‌ایفا می‌کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدرواتانولی گیاه شنگTragopogon pratensis L.)) در موش صحرایی نر بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی از ۳۶ سر موش صحرایی نر در ۶ گروه ۶ سری استفاده شد. گروهها شامل؛ کنترل، مصرف کننده سرب روزانه ۵/۰گرم در لیتر به مدت ۴ هفته به صورت خوراکی و محلول در آب، گروههای تجربی ۳ ، ۴ و ۵ مصرف سرب تحت تیمار با عصاره گیاه شنگ روزانه با دوز کم۲۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم، دوز متوسط ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم و دوز زیاد ۸۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم به صورت گاواژو به مدت ۴ هفته دریافت کردند و گروه کنترل مثبت دریافت عصاره گیاه شنگ به تنهایی (دوز ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم) گاواژ شد. در پایان آزمایش از موش‌ها خون‌گیری به عمل آمد و آنزیم‌های کبدی ، پروتئین کل، آلبومین ، بیلی‌روبین و مانول دی‌آلدهید اندازه‌گیری شدند. دادههای جمع‌آوری شده به وسیله آزمون آماری آنالیز آنوا و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: سطوح سرمی آنزیم‌های کبدی(AST,ALT,ALP) در گروه دریافت کننده استات سرب در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنیداری پیدا کرد(۰۰۱/۰p<). همچنین آلبومین سرم ، پروتئین کل نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌دار و MDA افزایش معنی‌دار نشان داد. در گروههای تیمار با عصاره شنگ آنزیم‌های کبدی به صورت معنیداری کاهش نشان(۰۰۱/۰p<). همچنین افزایش معنیداری نیز در سطح سرمی‌آلبومین و پروتئین کل نسبت به گروه شاهد مشاهده شد.
بحث: مواد مؤثر موجود در گیاه شنگ احتمالاً به دلیل دارا بودن ترکیب‌های آنتی‌اکسیدانی موجب کاهش تولید رادیکال‌های آزاد شده و سبب تثبیت غشاء سلول‌های کبدی و کاهش آزادسازی آنزیم‌های کبدی در خون میگردد.
سلیمه کیانی، حسین وزینی، ناصر میرازی،
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( مرداد و شهریور ۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: هورمونهای تیروئیدی در کنترل و حفظ هومئوستاز بدن نقش مؤثری دارند. در این مطالعه اثر عصاره گیاه شنگ (Tragopogon pratensis L.) بر سطح سرمی‌هورمون‌های تیروئیدی موش های دریافت کننده استات سرب بررسی شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۳۶ سر موش صحرایی نر در ۶ گروه ۶ سری شامل گروههای : کنترل، دریافت کننده استات سرب و گروه های تیمار ۱، ۲ و۳ (استات سرب +عصاره گیاه شنگ در دوزهای کم ۲۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم ، دوز متوسط ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم و دوز زیاد۸۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم) و گروه شاهد مثبت دریافت کننده عصاره گیاه شنگ (دوز ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم) استفاده شد. در پایان آزمایش‌ها، پس از بیهوشی، از قلب حیوانات خون‌گیری و سطح سرمی‌هورمون‌های تیروئیدی TSH, T۴, T۳ اندازه‌گیری شد. دادههای آماری با استفاده از آزمونهای آنالیز واریانس (آنوا) و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: سطوح سرمی‌هورمون‌های T۳ ،T۴ و TSH در گروه دریافت کننده استات سرب در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنیداری پیدا کرد(۰۰۱/۰p<). گروههای تیمار شده با عصاره شنگ سطح سرمی‌هورمون‌های تیروئیدی را نسبت به گروه دریافت کننده استات سرب به طور معنی داری افزایش دادند.
نتیجهگیری: عصاره هیدروالکلی شنگ، سبب افزایش هورمونهای تیروئیدی به سطح طبیعی در موش‌های دریافت کننده استات سرب گردید. تصور میشود، ترکیب‌های شیمیایی موجود در عصاره این گیاه قادرند بافت تیروئید را در مقابل تأثیرات مخرب استات سرب محافظت کنند.
مینو محمودی، حسین وزینی، سیامک شهیدی، حمیدرضا غیایی، پارمیس نطقی،
دوره ۲۳، شماره ۳ - ( مرداد و شهریور ۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: سالهاست که از مواد متعددی همانند مورفین به عنوان داروی ضد درد استفاده میگردد. با توجه به خصوصیات اعتیادآور و عوارض جانبی متعدد داروها، تمایل کمتری به استفاده از آنها دیده میشود. امروزه استفاده از داروهای گیاهی گسترش یافته است. لذا، تحقیق برای یافتن داروهای ضد درد، ضروری به نظر میرسد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ضد دردی عصاره هیدروالکلی هسته آلبالو در موش صحرایی نر میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۳۶ سر موش صحرایی نر به ۶ گروه ۶ تایی شامل؛ گروه کنترل (نرمالسالین، ۱ میلیگرم بر کیلوگرم)، گروه شاهد (مورفین، ۱میلیگرم بر کیلوگرم)، گروههای تیمار شده با عصاره هسته آلبالو(۱۰۰, ۱۵۰ و۲۵۰ میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) و گروه تیمار شده با نالوکسان به همراه دوز متوسط عصاره هسته آلبالو(۱۵۰میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. سپس، به منظور ارزیابی اثرات ضد دردی عصاره از آزمونهای ریتینگ و پرش دم استفاده شد.
یافتهها: تزریق عصاره هسته آلبالو و به دنبال آن تزریق اسید استیک، میزان انقباضات شکمی و تعداد ریتینگها را کاهش داد(۰۵/۰p<). نتایج حاصل از تست پرش دٌم نشان داد که مدت زمان تأخیر پس کشیدن دم بعد از تزریق نسبت به زمان تأخیر پس کشیدن دم قبل از تزریق در تمامی گروهها با افزایش معنیداری همراه بوده است(۰۵/۰p<). گروه دریافت کننده عصاره با دوز۲۵۰(میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) اثرات ضددردی بیشتری نسبت به سایر دوزهای عصاره از خود نشان داد و میانگین زمان تأخیر در این گروه نسبت به دیگر دوزهای عصاره با افزایش معنیداری همراه بود(۰۵/۰p<).
نتیجهگیری: با توجه به پژوهش حاضر عصاره هیدروالکلی هسته آلبالو، دارای اثر ضد دردی وابسته به دوز میباشد از این رو، احتمالاً فلاونوئیدها مسئول ایجاد فعالیت ضد دردی در این گیاه میباشند.
