ایوب برزگرنژاد، سیدعبدالله عمادی، ابوالفضل فیروزیان، رایکا شریفیان، مریم دانشیان، مریم منتظمی،
دوره ۲۰، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه و هدف: امروزه جهت خارج کردن سنگ های ادراری از روش های نوین و مختلفی استفاده می شود که در این میان، خارج کردن سنگ با یورتروسکوپ بیشترین کاربرد را در سنگهای نواحی تحتانی حالب دارد. در این مطالعه اثر آمینوفیلین وریدی را بر اسپاسم ناشی از فاز حاد رنال کولیک و در نتیجه اثر آن بر میزان موفقیت سنگ شکنی از طریق یورتروسکوپ مورد بررسی قرار می دهیم. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور، ۸۸ بیمار در دو گروه آمینوفیلین(A) و نرمال سالین (B) قرار گرفتند. یک ساعت قبل از انجام عمل در گروه A،آمینوفیلین ۲۵۰ میلی گرم در cc ۱۰۰ نرمال سالین و در گروه B،cc ۱۰۰ نرمال سالین بمدت ۳۰ دقیقه انفوزیون شد. مدت زمان و میزان موفقیت TUL، نیاز به استفاده از استنت حالبی، DJ، علائم حیاتی در حین عمل و ESWL ثبت شد. بیماران از نظر عوارض و stone free بودن ۲ هفته و ۳ ماه بعد از عمل تحت بررسی قرار گرفتند.داده های حاصل توسط نرم افزار spss۱۸ مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: مدت زمان انجام TUL در گروه A و B بترتیب۷۷/۱۱۲/۵و ۴۷/۳۵۹/۶ دقیقه بوده که از نظر آماری معنادار بود((p<۰,۰۵. درصد موفقیت TUL در گروه A و B به ترتیب ۴۲(۶/۹۷ %) و ۳۷(۸۴%) بوده است. که از نظر آماری معنادار نبود. در مورد نیاز به استفاده از استنت حالبی، DJ و نیاز به ESWL تفاوت معنی داری در بین دو گروه مشاهده نشد. علائم حیاتی مانند فشارخون و ضربان قلب قبل از دریافت دارو و قبل و بعد از بیهوشی در دو گروه مشابه بوده است. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد اگرچه زمان عمل در گروه A به طور معنی داری کاهش یافته ولی تفاوت معنی داری در میزان عوارض پس از عمل و میزان موفقیت TUL در میان دو گروه وجود نداشت، اما ظاهرا شیوع موارد عارضه دار در گروه A کمتر از گروه B بوده است. لذا میتوان نتیجه گرفت به طور کلی آمینوفیلین می تواند انجام سنگ شکنی بوسیله یورتروسکوپی را تسهیل و در پی آن از عوارض عمل بکاهد.
علی روزیان، فهیمه نامدار پور، فاطمه جواد زاده،
دوره ۲۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: خانواده مهمترین نهاد جامعه و شکل دهنده شخصیت آدمی میباشد. تعامل مانند هر رابطه انسانی، بخش جدایی ناپذیر از رابطه همسری است. سازگاری زناشویی یکی از مهمترین عوامل در تعیین ثبات و دوام رابطه زناشویی است. لذا هدف از این پژوهش واکاری تعاملات سازنده در سازگاری زناشویی زوجین شهر یاسوج بود.
روش بررسی: این مطالعه، یک پژوهش کیفی بود که با استفاده از روش تحلیل مضمون(تماتیک) در سال ۱۴۰۰ انجام شد، مشارکت کنندگان زوجینی بودند که نمره سازگاری بالایی کسب کردند و حداقل ۷سال از زندگی زناشویی آنان گذشته بود. روش نمونهگیری هدفمند بود، لذا برای جمع آوری دادهها از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده گردید. مصاحبه ها به صورت فردی انجام شد و تا حد اشباع ادامه یافت. در نهایت دادهها با استفاده از نرمافزار MAXQDA تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: پس از تحلیل محتوای دادهها، شش مقوله مرکزی حاصل شد که به ترتیب اهمیت عبارتند از؛ مهارتهای ارتباطی(حفظ مرزها، مهارت گفتگو، ارتباط کلامی و غیرکلامی)، ارزندهسازی(خود ارزشمندی، تفکرخوب بودن، پذیرش دیگران)، نفوذپذیری(توافق، مدارا کردن، انعطاف پذیری)، هدفمندی(آینده نگری،اهداف مشترک)، حمایت کردن(خدمات رسانی، هماهنگی) و مهارت تصمیم گیری(تصمیم گیری مشارکتی، مشورت کردن).
نتیجهگیری: سازگاری زناشویی بیشتر تابع مهارتهایی است که در طول زندگی ایجاد میشود. زوجین سازگار در زندگی خود بیشتر از تعاملات سازنده استفاده میکنند و تعاملات سازنده می تواند سازگاری زناشویی را تسهیل کند.