مسلم عباسی، آمنه ایرجی، کاظم خزان، داریوش عظیمی،
دوره ۲۲، شماره ۲ - ( خرداد و تير ۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: پیشرفت و موفقیت تحصیلی دانش آموزان، از مسائل مورد توجه مدیران آموزشی مدارس است که یکی از عوامل کلیدی مؤثر در آن اشتیاق تحصیلی است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری بر اشتیاق تحصیلی دانشآموزان تحت سرپرستی بهزیستی بود.
روش بررسی: این یک مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه دانشآموزان دختر تحت سرپرستی بهزیستی درشهر یاسوج در سال تحصیلی۱۳۹۵ـ ۱۳۹۴ بود. در این پژوهش با استفاده از شیوه نمونهگیری تصادفی ساده ۴۰ دانشآموز تحت سرپرستی بهزیستی در دو گروه آزمایشی و کنترل(برای هر زیر گروه ۲۰ نفر) به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران استفاده شد و پروتکل درمان شناختی ـ رفتاری بر روی دانشآموزان گروه آزمایش اجرا شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری مانوا استفاده شد.
یافته‌ها: بر اساس نتایج حاصل از آزمون مانووا، درمان شناختی ـ رفتاری در مرحله پسآزمون بر اشتیاق عاطفی، اشتیاق شناختی و اشتیاق رفتاری و اشتیاق تحصیلی، اثر معنیداری داشت. اندازه اثر درمان شناختی ـ رفتاری بر اشتیاق تحصیلی ۶۷/۰ بود. با توجه به نمرات پسآزمون گروه های آزمایش و کنترل مشخص گردید، درمان شناختی ـ رفتاری موجب افزایش اشتیاق تحصیلی دانشآموزان تحت سرپرستی بهزیستی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده است.
نتیجه گیری: استفاده مستقیم و غیرمستقیم از آموزشهای شناختی ـ رفتاری میتواند در جهت تمایل و اشتیاق کردن دانشآموزان به تحصیل و مدرسه کمک کننده باشد.
