مهدیه عزیزی لاری، سمیرا حاجی مقصودی، عباسعلی جعفری، محمد حسن اخوان کرباسی، مریم دهقان،
دوره ۲۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: استوماتیت ناشی از دنچر، شایع‌ترین عفونت فرصت‌طلب با منشا کاندیدا در کام افرادی است که از دنچر استفاده می‌کنند و این عفونت در بیماران مبتلا به دیابت، شایع‌تر و شدت آن بیشتر است. پژوهش‌های متعددی تاکنون به بررسی تأثیر داروهای مختلف برای درمان کاندیدیازیس دهانی پرداخته‌اند و مواردی از مقاومت دارویی گونه‌های غیرآلبیکنس کاندیدا نسبت به داروهای رایج ضد قارچ گزارش شده است. لذا هدف از این مطالعه، تعیین و مقایسه‌ی میزان حساسیت گونه های کاندیدای جدا شده از استوماتیت ناشی از دنچر در افراد با دیابت کنترل نشده نسبت به نیستاتین و فلوکونازول در شرایط آزمایشگاهی بود.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال ۱۳۹۹ انجام شد، از کام ۴۳ بیمار مبتلا به دیابت کنترل نشده و دارای ضایعه استوماتیت ناشی از دنچر، که به مرکز تحقیقات دیابت شهرستان یزد مراجعه کرده بودند، با استفاده از سواپ استریل، نمونه‌گیری انجام شد و سپس در آزمایشگاه، کشت میکروبی برای بررسی تعداد کلونی‌های گونه‌های مختلف کاندیدا از طریق افتراق رنگ کلونی‌های به وجود آمده، هم‌چنین تعیین حداقل غلظت بازدارندگی نیستاتین و فلوکونازول به دو روش انتشار دیسک و میکرودایلوشن براث انجام شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری کروسکال والیس و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در مجموع ۳/۳۸ درصد از گونه‌های جدا شده، کاندیدا آلبیکنس، ۹/۱۴ درصد کاندیدا تروپیکالیس، ۶/۱۰ درصد کاندیدا کروزه‌ای، ۵/۸ درصد کاندیدا گلابراتا و ۷/۲۷ درصد از سایر گونه‌های کاندیدا بود. طبق نتایج هر دو روش تعیین حساسیت دارویی، کاندیدا آلبیکنس، حساس‌ترین گونه نسبت به هر دو داروی فلوکونازول و نیستاتین بود. مقاوم‌ترین گونه نسبت به نیستاتین، کاندیدا گلابراتا و نسبت به فلوکونازول، کاندیدا کروزه‌ای بود. در غلظت ۱۰۰ درصد، به جز کاندیدا آلبیکنس، حساسیت سایر گونه‌های کاندیدا نسبت به نیستاتین به طور معنی‌داری بالاتر از حساسیت به فلوکونازول بود(۰۵/۰=p).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که برای درمان استوماتیت ناشی از دنچر در افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده، نیستاتین نسبت به فلوکونازول تأثیر بیشتری دارد.
