زمینه و هدف: ماهیت چند بعدی و پیچیده اختلال هراس اجتماعی ، برنامه‌ریزی و به‌کارگیری ، کارایی مقایسه درمانها را ایجاب می‌کند.هدف از این پژوهش مقایسه اثر بخشی درمان بین‌فردی و فراشناختی در کاهش نشانه‌های هراس اجتماعی می‌باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی و از نوع طرحهای پیش‌آزمون- پس‌آزمون است که در آن از بین بیماران دچار هراس اجتماعی ، نمونه 45 نفری انتخاب شدند. و به صورت تصادفی به سه گروه درمان بین‌فردی، فراشناختی و گروه کنترل(لیست انتظار) اختصاص داده شدند. جلسات درمانی در قالب گروههای 15 نفری در طول 8 جلسه برگزار شد. ابزار‌های مورد استفاده در این مطالعه ، شامل پرسشنامه هراس اجتماعی(SPIN )، مقیاس اضطراب در تعاملات اجتماعی(SIAS) ، فرم تجدید نظر شده مقیاس ، ترس از ارزیابی منفی( BFNE-II) و مصاحبه تشخیصی روانپزشکی مبتنی بر (SCID) DSM-IV بودند که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط افراد تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره(MANCOVA (و آزمون بونفرنی به منظور مقا یسه تفاضل نمرات پیش آزمون و پس آزمون متغیر ها در گروههای آزمایشی و گواه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین گروههای آزمایشی ( درمان بین فردی و فراشناختی) با گروه کنترل( لیست انتظار) وجود دارد(001/0>P). هم چنین نتایج بیانگر این است که هر دو درمان گروهی بین فردی و فراشناختی به طور مساوی بر کاهش نشانه های هراس اجتماعی، اضطراب درتعاملات و ترس از ارزیابی منفی اثر بخش بوده است(001/0>P). و اندازه اثر آن به ترتیب 49/0 ، 75/0و 95/0 می باشد. نتیجه گیری: با توجه به اثر بخشی هر دو درمان بر علائم هراس اجتماعی ،این روش درمانی می‌تواند برای مراجعانی که جهت دریافت درمان اثر بخش به مراکز مشاوره مراجعه می‌کنند، گزینه مناسبی باشد.