بررسی موتاسیون در فاکتور 5 ـ انعقادی و ژن پروترومبین در جنوب ایران
|
دکتر مهران کریمی1 ، دکتر علیرضا پناهنده ، دکتر عبدالرضا افراسیابی  |
1- ، Karimim@sums.ac.ir |
|
چکیده: (5590 مشاهده) |
چکیده :
مقدمه و هدف: موتاسیون ارثی فاکتور 5 و پروترومبین اگر چه شایع نیستند، ولی از عوامل دخیل در ترومبوز کودکان به شمار میروند. این پژوهش به منظور بررسی موتاسیون در فاکتور 5 ـ انعقادی و ژن پروترومبین در بین بیماران بستری انجام گردید .
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی 195 نفر بیمار شامل؛ 97 زن و 98 مرد به صورت تصادفی از بین بیماران بستری در بخشهای مختلف بیمارستانهای نمازی و دستغیب شیراز که به عللی غیر از حوادث ترومبوآمبولی بستری شده بودند در سال 1383 انتخاب و پس از اخذ 5 میلیلیتر خون سیتراته، دیانآ ایشان استخراج و تلخیص گردید. سپس دی ان آ را با پرایمرهای خاص فاکتور 5 ـ لیدن یا پلیمرفیسیم ژن پروترومبین مورد بررسی قرار داده و واکنش زنجیرهای پلیمراز انجام گردید. دادههای جمعآوری شده با شاخصهای توصیفی بررسی گردید.
یافتهها: در این مطالعه شیوع موتاسیون هتروزیگوت در فاکتور 5 ـ لیدن 1/4 درصد و در ژن پروترومبین 07/3 درصد بود. 1 مورد واجد هر دو موتاسیون به صورت توأمان بود. در هیچ یک از بیماران فرم هموزیگوت برای فاکتور 5 ـ لیدن یا موتاسیون در ژن پروترومبین یافت نشد.
نتیجهگیری: با توجه به یافتهها، ژنهای موتاسیون یافته مستعد کننده ترومبوفیلی در جامعه مورد مطالعه در مقایسه با نتایج حاصل از شرق آسیا مشخصاً شیوع بالاتر داشت.
واژههای کلیدی: موتاسیون ، فاکتور 5 ـ لیدن، ژن پروترومبین |
|
واژههای کلیدی: واژههای کلیدی: موتاسیون، فاکتور 5 ـ لیدن، ژن پروترومبین |
|
متن کامل [PDF 112 kb]
(1240 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1394/3/12 | پذیرش: 1394/3/12 | انتشار: 1394/3/12
|
|
|
|