[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
بانک ها و نمایه نامه ها::
فرم پیش نیاز ارسال مقاله::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
بانک ها و نمایه ها
DOAJ
GOOGLE SCHOLAR
..
:: دوره 14، شماره 1 - ( 1-1388 ) ::
جلد 14 شماره 1 صفحات 65-57 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه میزان نشان‌دار شدن سلول‌های عصبی با تغییر در پروتکل ردیابی بر روی عصب حنجره‌ای بالایی در سگ
امیر قنبری حسن آباد ، دکتر فخر الدین مصباح اردکانی ، دکتر محمد رضا نام آور ، دکتر بیژن خادمی ، سعید کربلایی دوست
چکیده:   (3422 مشاهده)
چکیده: مقدمه و هدف: از روش ردیابی برای شناسایی ارتباطات سلولی، مسیرهای عصبی و هسته‌های مرتبط با اعصاب استفاده می‌گردد. حساسیت این گونه پژوهش‌‌ها موجب شد تا در این مطالعه با تغییراتی در پروتکل ردیابی و نحوه قرار دادن عصب در ردیاب، میزان مشاهده ماده ردیاب در جسم سلولی مورد ارزیابی قرار گیرد. مواد و روش‌ها: این یک مطالعه تجربی است که در سال 1384 در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر روی 10 قلاده سگ که به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند، انجام گرفت، در گروه شاهد انتهای قطع شده تنه عصب حنجره‌ای بالایی بعد از شستشو و برداشتن غلاف عصب درلوله حاوی پراکسیداز هورس رادیش قرارداده شد. در گروه آزمون انتهای قطع شده تنه عصب حنجره‌ای بالایی بعد از شستشو در حد امکان شاخه‌های ریز سرخرگی تغذیه کننده عصب جدا شد تا از تشکیل لخته مجدد جلوگیری شود و سپس با استفاده از سر سوزن شماره 22 به دقت غلاف عصب 3ـ2 میلی‌متری انتهای قطع شده عصب جدا و انتهای الیاف عصبی ریش ریش گردیده و در لوله حاوی پراکسیداز هورس رادیش قرار داده و به مدت 2 ساعت بی‌حرکت نگه داشته شد. 5ـ3 روز بعد در هر دو گروه پس از پرفیوژن و فیکس کردن، پل بصل‌النخاع برداشته شد. بعد از تهیه مقاطع از هر دو گروه در شرایط یکسان به روش هیستوشیمی دی‌آمینوبنزیدین و رنگ‌آمیزی تیونین مورد مطالعه قرار گرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS وآزمون آماری تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد تعداد سلول‌های حاوی ماده ردیاب در گروه شاهد 4 ـ 2 سلول در هر مقطع و در گروه آزمون 8 ـ 4 سلول در هر مقطع مشاهده گردید و از نظر آماری تفاوت معنی‌داری داشت (05/0 P<). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که با افزایش سطح جذب موقع ریش ریش کردن انتهای عصب و بی‌حرکتی در هنگام قرار دادن عصب در ردیاب موجب افزایش جذب میزان ماده ردیاب و افزایش مشاهده ردیاب گردیده است. این مهم می‌تواند در پژوهش‌های آینده ردیابی مورد توجه قرار گیرد. واژه‌های کلیدی: پر اکسیداز هورس رادیش، عصب حنجره بالایی، سگ
واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: پر اکسیداز هورس رادیش، عصب حنجره بالایی، سگ
متن کامل [PDF 390 kb]   (1031 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/3/5 | پذیرش: 1394/3/5 | انتشار: 1394/3/5
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghanbari Hassanabad A, Mesbah Ardekani S, Namavar M, Khademi B, Karbalaydoust S. Comparison of Marking Changes in Neural Cells Detection Protocol on Superior Laryngeal Nerve in Dogs. armaghanj 2009; 14 (1) :57-65
URL: http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-572-fa.html

قنبری حسن آباد امیر، مصباح اردکانی دکتر فخر الدین، نام آور دکتر محمد رضا، خادمی دکتر بیژن، کربلایی دوست سعید. مقایسه میزان نشان‌دار شدن سلول‌های عصبی با تغییر در پروتکل ردیابی بر روی عصب حنجره‌ای بالایی در سگ. ارمغان دانش. 1388; 14 (1) :57-65

URL: http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-572-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 14، شماره 1 - ( 1-1388 ) برگشت به فهرست نسخه ها
ارمغان دانش Armaghane Danesh
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 39 queries by YEKTAWEB 4645