|
بررسی رشد میکروارگانیسمها در درون دمیارهای کودکان مبتلا به سیستیک فایبروزیس
|
محمد اشکان مصلحی    1، فاطمه قاسمی نجف آبادی2 |
1- گروه کودکان، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، ashkanmoslehi@gmail.com
2- گروه کودکان، بیمارستان نمازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران |
|
|
چکیده: (1169 مشاهده) |
زمینه و هدف: بیماری سیستیک فایبروزیس، یک اختلال منوژنیک است که به صورت چند سیستمی تظاهر پیدا می‌کند. از آنجا که دمیارهای مورد استفاده این بیماران که بعضاًً چندین بار در روز مورد استفاده قرار می‌گیرد و بسیاری از آنها نحوه شست و شو و تمیز کردن آن را نمی‌دانند که می‌تواند محل مناسبی برای رشد باکتری‌ها باشد. لذا هدف از این مطالعه تعیین بررسی میزان آلودگی و همچنین اثر آموزش بر رشد میکروارگانیسمها در درون دمیارهای کودکان مبتلا به سیستیک فایبروزیس بود.
روش بررسی: این یک مطالعه نیمه تجربی می‌باشد که در سال 1400 انجام شد. 30 نفر از کودکان مبتلا به بیماری سیستیک فایبروزیس مراجعه کننده به درمانگاه امام رضا (ع) به عنوان نمونه مقدماتی وارد مطالعه شدند و در مرحله نخست نمونه کشت از خلط و سطح داخلی دمیار این بیماران گرفته شد. سپس به بیمارانی که کشت مثبت دمیار داشتند روش شستشوی دمیار به صورت روزانه پس از هر بار استفاده و غوطه‌وری در محلول سرکه استریل به مدت 20 دقیقه و سپس آبکشی و خشک کردن به صورت خود به خودی در محل گذر هوا و آفتاب دوبار در هفته آموزش داده شد و مجدداً بعد از چهار هفته پرسش‌نامه اولیه مجدداً برای بیماران تکمیل شد و تغییر وضعیت بالینی نیز مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای اسکوئر، تی تست و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه 30 بیمار(19 پسر و 11 دختر) با میانگین سنی 51/7 سال(بیشترین سن 18 سال و کمترین 5/1 سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. شیوع آلودگی دمیارها در این مطالعه 6/46 درصد و به ترتیب؛ پسودوموناس ایروژنیزا(3/13 درصد)، استافیلوکوکوس اپیدرمیس(3/13 درصد)، کلبسیلا پنمونیه(6/7 درصد) و آسپیرژیلوس(6/7 درصد) بود. آلودگی دمیارها در این مطالعه رابطه‌ای با متغیرهای دموگرافیک و بالینی بیماران نداشت. پس از یک دوره 4 هفته‌ای شستشوی دمیار و آموزش خانواده‌ها جهت رعایت بهداشت دمیار مجدد از دستگاه کودکان کشت انجام شد که تمامی کشت‌ها منفی شدند.
نتیجه‌گیری: آلودگی دمیارهای مورد استفاده بیماران یک یافته نسبتاً شایع می‌باشد(6/46 درصد بیماران) و می‌توانند به عنوان منبعی برای عفونت‌های میکروبی عمل کنند. همچنین این مطالعه ارتباط بین آلودگی دمیار و تشدید ریوی و همچنین نقش مؤثر آموزش بهداشت و شستشوی منظم دمیارها در کودکان مبتلا به فیبروز کیستیک را تأیید می‌کند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: میکروارگانیسم، دمیار، کودکان، سیستیک فایبروزیس |
|
|
متن کامل [PDF 994 kb]
(245 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی
دریافت: 1400/10/6 | پذیرش: 1400/12/15 | انتشار: 1401/2/28
|
|
|
|
|
|
