:: دوره 27، شماره 3 - ( 2-1401 ) ::
جلد 27 شماره 3 صفحات 320-305 برگشت به فهرست نسخه ها
ترکیب داروهای اگزالی پلاتین و دیکلوفناک بر بیان ژن‌های کاسپاژ 8 و 9 در رده سلولی سرطانی کولورکتال(SW480)
مونا هاشم زاده1 ، طاهره ناجی 2، رحیم احمدی3
1- گروه علوم پایه، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- گروه علوم پایه، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، tnaji2002@gmail.com
3- گروه فیزیولوژی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
چکیده:   (1126 مشاهده)
زمینه و هدف :القای آپوپتوز یکی از اهداف اساسی در تولید داروهای ضدسرطان است. ارزیابی ارتباط بین داروهای ضدالتهاب غیر استروییدی(NSAID) و آپوپتوز در سلول‌های سرطانی امیدوار کننده است. لذا هدف از این مطالعه تعیین ترکیب داروهای اگزالی پلاتین و دیکلوفناک بر بیان ژن‌های کاسپاژ 8 و 9 در رده سلولی سرطانی کولورکتال(SW480) با استفاده از دستگاه Real Time PCR بود.
 
روش بررسی: در این تحقیق تجربی که در سال 1399 انجام شد، سلول‌های سرطانی کولورکتال رده SW480 با غلظت‌های مختلف از اگزالی پلاتین و دیکلوفناک و هم‌چنین ترکیبی توأم از دیکلوفناک و اگزالی پلاتین تیمار شدند. جهت بررسی زنده مانی سلول‌ها از روش MTT استفاده شد و غلظت مهار میانه(IC50 ) برای هر گروه به دست آمد و جهت ارزیابی بیان ژن‌های  Caspase8و caspase9 از روش ریل تایم پی‌سی‌آر استفاده شد. داده‌های جمع‌اوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری روش واریانس یک طرفه و آزمون تی تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته‌ها: در تیمار اگزالی پلاتین بر سلول‌های SW480، غلظت­های 25، 50، 100 و 200 میکروگرم بر میلی‌لیتر به طور معنی‌داری باعث کاهش زنده­مانی این رده ﺳﻠﻮﻟﯽ نسبت به کنترل شدند(001/0p<) و غلظت مهار میانه 65 میکروگرم بر میلی‌لیتر محاسبه شد. در تیمار سلول‌ها با دیکلوفناک نیز غلظت­های 250، 500 و 1000 میکروگرم بر میلی‌لیتر به طور بسیار معنی‌داری باعث کاهش زنده­مانی این رده ﺳﻠﻮﻟﯽ نسبت به کنترل شدند (001/0p<). غلظت­های 5، 12، 25، 50، 100 و 200 میکروگرم بر میلی‌لیتر از اگزالی پلاتین در ترکیب با 250 میکروگرم از دیکلوفناک به طور بسیار معنی‌داری باعث کاهش زنده­مانی این رده ﺳﻠﻮﻟﯽ نسبت به کنترل شدند(001/0p<) و غلظت مهار میانه اﮔﺰاﻟﯽ ﭘﻼﺗﯿﻦ  همراه شده با دیکلوفناک، معادل با 32 میکروگرم بر میلی‌لیتر محاسبه شد. هم‌چنین تیمار توام دیﮑﻠﻮﻓﻨﺎک و اﮔﺰاﻟﯽ ﭘﻼﺗﯿﻦ منجر به افزایش بسیار معنی­دار بیان ژن ﮐﺎﺳﭙﺎز 8 و9 شد(001/0p<). به طوری که بیان ژن ﮐﺎﺳﭙﺎز 8 حدود 7/3  و ﮐﺎﺳﭙﺎز 9 حدود 8/1 برابر نسبت به کنترل در این آزمایش افزایش یافت.
 
نتیجه‌گیری: دیکلوفناک به همراه اگزالی پلاتین می تواند موجب اثرات سایتوتوکسیک بیشتری در مقایسه با استفاده از اگزالی پلاتین به تنهایی  در سلول‌های سرطانی SW480 شود. ترکیب توأم دیکلوفناک و اگزالی پلاتین با افزایش بیان  ژن کاسپاز 8 و9 همراه بوده و بر این اساس بررسی احتمالی کاربرد داروی دیکلوفناک به همراه اگزالی پلاتین در درمان سرطان کولون حایز اهمیت است.
 
 
واژه‌های کلیدی: آپوپتوز، اگزالی پلاتین، دیکلوفناک، سرطان کولورکتال، کاسپاز
متن کامل [PDF 1032 kb]   (365 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/11/10 | پذیرش: 1401/2/27 | انتشار: 1401/2/28



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 27، شماره 3 - ( 2-1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها