:: دوره 17، شماره 2 - ( 3-1391 ) ::
جلد 17 شماره 2 صفحات 138-129 برگشت به فهرست نسخه ها
تأثیر عصاره آبی گیاه خاراشتر بر سنگ اگزالات کلسیم در کلیه موش صحرایی نر نژاد ویستار دریافت کننده اتیلن گلیکول
اسما شفایی‌پور ، صدراله محرابی ، جانمحمد ملکزاده ، رامین جان نثار ، هیبت اله صادقی ، راضیه وحدانی ، رضا محمدی
چکیده:   (10224 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به اثبات اثر داروهای گیاهی مختلف در درمان سنگ کلیه، هدف این مطالعه بررسی اثرات عصاره آبی گیاه خاراشتر بر پیشگیری از ایجاد سنگ اگزالات کلسیم درکلیه موش صحرایی‌نر نژاد ویستار دریافت کننده اتیلن گلیکول بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 40 سر رت نر نژاد ویستار به طور تصادفی به4 گروه مساوی تقسیم شدند. رت های گروه کنترل سالم و کنترل منفی به ترتیب آب معمولی و آب حاوی اتیلن گلیکول 1 درصد دریافت کردند. گروه‌های پیشگیری با دوز کم و بالا، علاوه براتیلن گلیکول 1 درصد درآب آشامیدنی عصاره خاراشتر با دوزهای500 و1000 میلی‌گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ روزانه دریافت کردند. جهت اندازه‌گیری فاکتورهای بیوشیمیایی ادرار در روزهای صفر، 15 و 30 مطالعه نمونه ادرار 24 ساعته آنها جمع‌آوری شد. در پایان پژوهش پس از بیهوشی نمونه خون از رت‌ها گرفته شد و سپس کلیه آنها خارج گردید و از نظر تعداد تجمعات بلورهای اگزالات کلسیم بررسی شد. داده‌ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: بین تعداد تجمعات بلورهای اگزالات کلسیم در گروه های مورد بررسی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت(05/0p>). مقایسه غلظت اگزالات ادرار در روز 30 نشان داد که گروه های پیشگیری و کنترل سالم نسبت به گروه کنترل منفی دارای اگزالات ادراری پایین‌تر بوده که این تفاوت از این نظر معنی‌دار بود(05/0p<). نتیجه‌گیری: عصاره آبی خاراشتر با کاهش میزان اگزالات و افزایش سیترات ادرار در پیشگیری سنگ‌های کلسیم اگزالات در رت به عنوان یک مدل حیوانی مناسب، تا حدودی مؤثر است، هرچند در میزان کریستال‌های کلسیم اگزالات تأثیری ندارد.
واژه‌های کلیدی: خاراشتر، سنگ کلیه، اتیلن گلیکول، اگزالات کلسیم، رت
متن کامل [PDF 670 kb]   (7891 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/2/6 | پذیرش: 1394/2/6 | انتشار: 1394/2/6


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 17، شماره 2 - ( 3-1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها