:: دوره 24، شماره 5 - ( 8-1398 ) ::
جلد 24 شماره 5 صفحات 778-763 برگشت به فهرست نسخه ها
تأثیر نانوذرات سریم اکسید در مدل رتی آرتریت روماتوئید
الهام ناجی زواره1 ، سید میثم ابطحی فروشانی 2
1- گروه میکروب‌شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
2- گروه میکروب‌ شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران ، meysamabtahi@hotmai.com
چکیده:   (6588 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: پژوهش‌های قبلی نشان داده که نانوذرات اکسید سریم(CeO2-NPs) ظرفیت فارماکولوژیک بالایی به دلیل ماهیت آنتی‌اکسیدان و ضد التهابی دارد. آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی مزمن و سیستمیک با علت ناشناخته است. هدف از این مطالعه تعیین و تأثیر نانوذرات سریم اکسید در مدل رتی آرتریت روماتوئید بود.
 
روش بررسی : در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر رت ویستار در محدوده وزنی 90 تا 110 گرم از مرکز حیوانات آزمایشگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه تهیه گردید. رت‌ها به ­صورت تصادفی به چهار گروه مساوی؛ سالم، مبتلا به RA ، مبتلا و تحت درمان با نانوذرات اکسید سریوم(30ـ میلی‌گرم بر کیلوگرم خوراکی، روزانه) و مبتلا و تحت درمان با متوتروکسات(میلی‌گرم بر کیلوگرم خوراکی، هفتگی)تقسیم شدند. آرتریت روماتوئید به وسیله تزریق داخل کف پایی(1/0 میلی‌لیتر) ادجوانت کامل فروند القا شد. درمان در زمانی که رت‌ها علایم التهاب در مفصل تارسوس را نشان دادند(روز 8) شروع شد و تا زمان کشتار رت‌ها در روز 28 ادامه یافت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.
 
یافته‌ها: نانوذرات اکسید سریم دارای اثر ضدالتهاب مناسبی در جهت کاهش  شدت التهاب کف پا در یک الگوی برابر با متوتروکسات بود(27/0=p). سطح برداشت نوترال رد در جمعیت سلول‌های فاگوسیتیک خون محیطی و سطح خونی میلوپراکسیداز در گروه مبتلا و دریافت کننده اکسید سریم به ترتیب به میزان(08/0±76/0 و 99/1±39/10 میلی‌مول بر میلی‌لیتر)بود که به طور معنی‌داری از همین سطوح در گروه دریافت کننده متوترکسات(07/0±98/0 و 59/2±2/19 میلی‌مول بر میلی‌لیتر) کمتر بود(05/0>p). به طور بلعکس سطح خونی نیتریک اکساید در گروه  مبتلا و دریافت کننده متوترکسات(18/12±81/137میکرومول) کاهش بیشتری را نسبت به گروه  مبتلا و دریافت کننده نانوذرات اکسید سریم(29/13±9/165 میکرومول) نشان داد(05/0>p). شدت کاهش انفجار تنفسی(09/0=p) و هم‌چنین کاهشCRP(13/0=p) در هر دو گروه درمانی تفاوت معنی‌داری را نشان نداد. مهم‌تر این که بر خلاف متوتروکسات، شدت تکثیر لنفوسیتی در رت‌های مبتلا به آرتریت و درمان شده با اکسید سریم نسبت به رت‌های مبتلا و بدون درمان کاهش معنی‌داری نیافت(13/0=p).
 
نتیجه‌گیری: با توجه به بهبود سیمای بالینی و آزمایشگای رت‌های مبتلا،به نظر می­رسد که درمان با نانوذرات اکسید سریم می‌تواند به عنوان راهکاری سودمند در بهبود التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید مطرح باشد.
 

 
واژه‌های کلیدی: آرتریت روماتوئید، نانوذرات سریم، متوتروکسات، رت ویستار
متن کامل [PDF 3992 kb]   (621 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ایمونولوژی
دریافت: 1398/3/6 | پذیرش: 1398/6/12 | انتشار: 1398/8/19


 



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 24، شماره 5 - ( 8-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها