1- گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد، ایران، ، jahangirifarhad3@gmail.com 2- گروه روانشناسی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران، 3- گروه داخلی، دانشگاه علوم پزشکی بروجرد، بروجرد، ایران
چکیده: (5622 مشاهده)
چکیده زمینه و هدف: انعطافپذیری روانشناختی جزء عمدهای از رفتارهای مرتبط با سلامت است و به توانایی فرد در تماس با لحظه کنونی و نیز پافشاری بر تغییر رفتار در راستای ارزشهای برگزیده فرد اشاره دارد.هدف از مطالعه حاضر مقایسه ابعاد انعطافپذیری روانشناختی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر و همتایان عادی بود. روش بررسی: در این مطالعه موردـ شاهدی،61 نفر از بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر که به کلینیک تخصصی گوارش واقع در شهر بروجرد ارجاع داده شده بودند، به صورت در دسترس انتخاب شدند و با 61 نفر از افراد بهنجار که از لحاظ متغیرهای جمعیتشناختی با گروه بیماران همتا شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش مشتمل بر پرسشنامه پذیرش و عمل(AAQ)، پرسشنامه همآمیزی شناختی(CFQ)، مقیاس ذهنآگاهی(MAAS)، پرسشنامه مقیاس زندگی ارزشمحور(MLQ)بود. دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل و کولموگروف اسمیرنوف تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که تفاوت دو گروه در ابعاد پذیرش(006/0p<)، ذهنآگاهی(001/0p<) و زندگی بر مبنای ارزشهای درونی(006/0p<) معنیدار است، به گونهای که گروه مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر نسبت به گروه عادی نمرات پایینتری کسب کردهاند. در همآمیزی شناختی(014/0=p) نیز تفاوت دو گروه معنیدار بود و افراد بیمار نسبت به گروه عادی نمرات بالاتری به دست آوردند. هر دو یافته به معنای انعطافپذیری روان شناختی پایینتر، در گروه بیمار است. بحث: بر اساس یافتههای این مطالعه افراد مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر نسبت به همتایان عادی از سطح پایینتری از انعطافپذیری روانشناختی برخوردارند و این امر را میتوان در شروع یا تشدید علایم آنان مؤثر دانست.
Jahangiri F, Karimi J, AminAfshari M. Comparison of Psychological Flexibility in Patients with Irritable Bowel Syndrome in Normal Counterparts. armaghanj 2017; 22 (1) :75-86 URL: http://armaghanj.yums.ac.ir/article-1-1663-fa.html
جهانگیری فرهاد، کریمی جواد، امین افشاری محمدرضا. مقایسه ابعاد انعطافپذیری روانشناختی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر و همتایان عادی. ارمغان دانش. 1396; 22 (1) :75-86