|
اثر عصاره آبی دارچین بر رفتار شبه‌اضطرابی رتهای نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
|
مهدی محمدزاده   1، سمیه شریف زاده2 ، مینو ایلخانی پور2 ، وحید نجاتی2 ، رضا حیدری2 |
1- گروه زیست شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران ، m.mohamadzade@urmia.ac.ir
2- گروه زیست شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران |
|
|
چکیده: (3975 مشاهده) |
زمینه و هدف: امروزه استفاده از فرآوردههای گیاهی به عنوان مکمل یا جانشین داروهای شیمیایی در درمان بیماریها با عوارض جانبی و هزینه درمانی کم، رواج یافته است. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره آبی دارچین بر رفتار شبه اضطرابی رتهای نر دیابتی القا شده با استرپتوزوتوسین بود.
روش بررسی: دراین مطالعه تجربی 28 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با وزن تقریبی30± 200 گرم در چهارگروه هفت‌تایی مورد استفاده قرار گرفت. برای القای دیابت در موشها، از تزریق داخل صفاقی50 میلیگرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین استفاده شد. آزمایش‌ها برای 3 هفته طراحی شدند که در این مدت تیمار به وسیله عصاره دارچین با غلظت 200 میلیگرم بر کیلوگرم به صورت خوراکی انجام شد و در پایان، ثبت و بررسی شاخصهای ارزیابی رفتار اضطرابی موشها که شامل مدت زمان حضور و تعداد دفعات ورود در بازوهای باز میباشند، در فواصل زمانی تنظیم شده برای مدت زمان 5 دقیقه با دستگاه ماز به علاوهای مرتفع انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرمافزار SPSS، آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (آنوا) و مقایسه گروهها با کمک آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: اختلاف معنیداری در مدت زمان حضور در بازوهای باز ماز به علاوهای مرتفع بین موشهای سالم دریافت کنندهی عصاره دارچین با موشهای سالم کنترل وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد مدت زمان حضور در بازوهای باز ماز در موشهای کنترل دیابتی و دیابتی دریافت کننده عصاره دارچین به صورت معنیداری کمتر از گروههای سالم است. همچنین یافته ها نشان داد مدت زمان حضور در بازوهای باز ماز در موشهای کنترل دیابتی و دیابتی دریافت کننده عصاره دارچین به صورت معنیداری کمتر از گروههای سالم (کنترل و دریافت کنندهی عصاره دارچین) است. در مجموع، افزایش رفتار اضطرابی در گروههای دیابتی نسبت به گروههای دیگر را نشان میدهد. میزان اضطراب در موشهای دیابتی تیمار شده با عصاره اندکی نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش یافته، اما این کاهش از لحاظ آماری معنیدار نیست.
نتیجهگیری: عصاره دارچین به واسطه کاهش قند خون تأثیری در بهبود رفتارهای اضطرابی و شبه اضطرابی نداشته است،. لذا میتوان چنین پیشنهاد کرد که از یک سو احتمالاً غلظت دارچین مورد استفاده برای تیمار موشهای دیابتی برای کاهش قند خون کافی نبوده و اثرات بهبود بخش بر عملکرد سیستمهای نوروترانسمیتری کنترل اضطراب نداشته است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: دارچین، شبهاضطراب، رت نر، دیابت، ماز به علاوهای مرتفع. |
|
|
متن کامل [PDF 786 kb]
(1363 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی
دریافت: 1396/1/21 | پذیرش: 1396/12/4 | انتشار: 1396/12/7
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
