چکیده

زمینه و هدف: افزایش اعتیاد در جامعه و گرفتاری‌های ناشی از آن و تقاضای افراد برای بهبود مشکلات معتادین، نشان‌دهنده نیاز اشخاص به مداخلات و آموزش‌های تخصصی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش گروهی نظریه انتخاب بر کیفیت زندگی معتادان بود.

 روش بررسی: پژوهش مورد نظر از نوع روش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه مردان معتادی بود که در سال 1394 به مراکز ترک اعتیاد شهر اهواز مراجعه کرده بودند. 50 نفر از معتادان با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی(تعداد = 25) و گروه کنترل(تعداد = 25) تقسیم شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه کیفیت زندگی را در سه مرحله(پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بعد از 60 روز) تکمیل کردند. گروه آزمایشی، آموزش گروهی نظریه انتخاب را در 10 جلسه، 90 دقیقه‌ای، هرهفته یک بار دریافت نمودند. داده‌های آماری با استفاده از تحلیل کواریانس( آنکوا) تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها: آموزش گروهی نظریه انتخاب منجر به تفاوت معنی‌دار آماری بین مراحل پیش، پس آزمون و پیگیری در نمره کیفیت زندگی در افراد معتاد شد(001/0p<). به این صورت که در مرحله پس‌آزمون و پیگیری، بعد از کنترل نمرات پیش‌آزمون، گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، کیفیت زندگی بالاتری را گزارش نمودند.

 نتیجه‌گیری: آموزش گروهی نظریه انتخاب در خصوص نقش انتخاب‌گری رفتار، نیازهای پنجگانه، اهمیت خود کنترلی رفتار، نقش کنترل مؤثر، شیوه تحقق نیاز، مسئولیت‌پذیری و خودارزشی، دنیای کیفی، هفت رفتار مخرب، هفت رفتارمراقب، هویت توفیق و هویت شکست می تواند افزایش کیفیت زندگی در معتادان را در پی داشته باشدن